Soms verdwaal ik in dat doolhof van mijn gevoelens, dan voel ik van binnen zo veel dat ik eronder bedolven wordt, verslonden bijna. Ineens mis ik de rust en de kalmte die ik de afgelopen maanden voelde, is daar alleen maar onrust en ongemak. Ik weet waar het door komt hoor, het komt door die…
Categorie: Corona, een leven met
Al een jaar lang leven we in een Twilight zone, zo voelt het voor mij. Hoe snel die hele bizarre omstandigheden en voorschriften alweer gewoon zijn. Waar ik anders checkte of ik mijn sleutels wel bij me had, controleer ik nu of mijn mondkapje in mijn zak zit. Een avondje naar de kroeg, een festival in de zomer, het lijkt ongelofelijk lang geleden dat het allemaal kon en normaal was. En ik worstel soms best, en niet alleen door mijn werk, ook door de verharding van onze maatschappij, en het cynische vingerwijzen naar elkaar.
Menselijkheid
Gistermorgen liep ik op mijn dooie gemakje naar onze dorpsslager, lichtelijk katerig, ik had de avond ervoor iets te diep in het glaasje gekeken. Het overkomt me af en toe op de vrijdagavond, na een gevulde werkweek, dat te diep in dat glas duiken. Met een lekker muziekje, een gezellig hapje en een glas van…
Een soap of realiteit?
Soms krijg ik idee, dat ik stiekem in een soap beland ben. Dat we met zijn allen in een schijnwereld leven, zoals in die film met Jim Carrey, The Truman Show. Of dat ik het gewoon niet begrijp, dit alles wat er gaande is, dat kan vanzelfsprekend ook. Ik geloof in het vaccineren, en dat…
Shoppen
Het is raar maar waar, ik vind winkelen oprecht geen fluit aan. Ik zie precies wat leuk en niet leuk staat bij een ander, voor mezelf heb ik op dat punt een enorme blinde vlek. Alles wat ik aanschaf past net niet bij elkaar, qua kleur of uitstraling, en het heeft steeds opnieuw ook net…
Thuiswerken
Thuiswerkers, ineens behoor ik ook tot die groep. Het grootste deel van mijn werkende leven was ik een ‘directe zorger’, en daar was ik altijd razend trots op. Als er storm waarschuwingen werden gegeven, of ander uitdagend weer waarbij je beter thuis kon blijven, haalde ik altijd schamper mijn schouders op. Wat recalcitrant brulde ik…