Category Archives: Werken in de gezondheidszorg, ervaringen van een verpleegkundige

Liefdevolle zorgers, dagelijks staan ze onvermoeibaar voor ons klaar. Ik ben bang, ik voel het onmiskenbaar diep in mijn lijf, oprecht en onvoorwaardelijk. De vijand bevindt zich onder ons, ongrijpbaar en onzichtbaar, en alleen in ons eigen huis zijn we nog veilig. Het corona virus heeft onze wereld in een ijzeren greep en is nogContinue reading “Ode aan de zorg”

Elke dag lees ik de kranten, volg ik het nieuws, ik kan niet anders. Ik probeer naarstig op de hoogte te blijven van die voortrazende corona ontwikkelingen die zich als een verwoestende stroom ellende over de wereld verspreiden. In een vingerknip is zoveel zo heel anders. De krant staat vol indrukwekkende verhalen over heel veelContinue reading “Alle beetjes helpen.”

Het corona-leven begint zich te nestelen in onze dagelijkse routine. Het is best gek hoe snel dat gaat. Voor ons tweetjes veranderd er eigenlijk weinig, we gaan elke dag naar ons werk en aan het eind van de dag weer naar huis. We koken, volgen het laatste nieuws, bellen met onze ouders. En lang levenContinue reading “Social Distancing”

Op huisbezoek, bij net zo’n boekenwurm als ik zelf ben, het maakt mijn werk geweldig. Ervaringen in de zorg, soms zitten er hele bijzondere tussen. Afgelopen week had ik er weer zo eentje waar ik heel erg blij van werd. Dat gevoel wat die ervaringen veroorzaakt diep van binnen, die allesoverheersende blijheid, zalig. Op eenContinue reading “Hartverwarmend deel twee”

Dementie komt niet alleen voor bij oude mensen, dat was ik alleen nog maar zelden in de praktijk tegengekomen. Tot ik voor Christine ging zorgen.  Ze was maar een paar jaar ouder dan ik was op dat moment. Die eerste keer dat ik bij haar aanbelde bekeek ze me vol achterdocht. Ze had ‘echt geen hulpContinue reading “Christine”

Afgelopen nacht lag ik weer wat te mijmeren, gingen mijn gedachten terug naar de tijd toen ik na een jaar of twintig weer op een locatie ging werken. In de tussenliggende periode had ik in de thuis- en waakzorg gewerkt. Op deze plek was ik leerling geweest, had ik mijn diploma behaald maar waren erContinue reading “Beroepstrots”

Ze schreeuwt, luidkeels door de gang. Het verdriet raakt me, ik hoef haar niet te zien om te voelen hoe van streek ze is. Ik loop de hoek om, de gang in en zie haar zitten. Haar rolstoel pontificaal voor de hoofdingang, volledig verloren in haar eigen wereld, tranen stromen over haar wangen. Haar mondContinue reading “Een wereld van angst”

‘Hoe komt het toch dat jij vaak zo blij bent, vraagt ze, bij jou is dat glas altijd halfvol, en is er steeds die glimlach’. Als jonge vrouw werkte ik een poos in een revalidatiecentrum. Daar zag ik met eigen ogen dat zelfs zoiets simpels als naar het toilet gaan, voor sommigen een opgave kanContinue reading “Tevreden”

Ze doet de voordeur open, haar hals is bedekt door een nekkraag. Die zorgt ervoor dat haar nek kaarsrecht blijft. Vriendelijk lachend laat ze me binnen, we praten even en lopen daarna samen naar de badkamer. Ze verteld me tot in detail in welke volgorde haar zorg verleend moet worden. ‘Vind u het eng, vraagContinue reading “Ongeluk”

Het is nog vroeg als ik mijn hoofd voorzichtig om een hoekje van haar slaapkamer steek. Sjaan is wakker en als ik vraag of ze lekker heeft geslapen, antwoord ze twijfelend. ‘Ik denk het wel maar ik voel me zo vervelend in mijn hoofd, ik ben niet lekker’. Nog wat slaperig kijkt ze naar meContinue reading “Een stilleven van pijn”