Een dag in andermans schoenen

Toen ik in de zorg ging werken had ik nog nooit iemand aangeraakt die niet heel dichtbij me stond. En als ik heel eerlijk ben vond ik het in het begin best pittig, om zo dichtbij sommige mensen te zijn. Om ze aan te raken, en voor ze te zorgen. Omdat ze een vorm vanContinue reading “Een dag in andermans schoenen”

Persoonlijke verhalen

Persoonlijke verhalen, als ze vanuit oprechtheid worden verteld kunnen ze me onverwacht emotioneren. Afgelopen zondag hoorde ik zo’n prachtig persoonlijk verhaal van een andere verpleegkundige. Het deed me meteen denken aan al mijn eigen verhalen die ik zorgvuldig in mijn hoofd bewaar. Heel soms heb ik ook een tastbare herinnering. Zoals die keer dat ikContinue reading “Persoonlijke verhalen”

Die allereerste

Ik was pas achttien jaar en nog leerling. Voor de allereerste keer ging ik die dag zelf iemand opnemen. Het is de dag na kerst, en die gezelligheid is nog ruimschoots aanwezig. Overal vrolijken gezellige lichtjes de doorgaans kille gangen op, en de kerstbomen staan nog in volle glorie te stralen. Samen komen ze berustendContinue reading “Die allereerste”

Diep verstopte herinneringen

Diep verstopt in mijn herinneringen wonen heldere beelden die ik voor mezelf liever verborgen houd. Zoals die glasheldere foto die in mijn brein leeft van die oudere meneer die naast zijn vrouw op de grond knielt. Zijn lieve vrouw, in die enorme plas bloed. Ik had die avond invaldienst bij een, voor mij onbekende, organisatie/afdelingContinue reading “Diep verstopte herinneringen”

Wrang beeld van verslaving

Hij is een alcoholist, al jaren. En hij ontkent het, al ongeveer net zolang. Elke dag zorgt ze voor hem, verdraagt ze hem om zich heen in ‘haar’ huis. Hun kinderen gingen al jong de deur uit en kregen hun eigen gezin. Ze kwamen nog maar af en toe op visite, en dan vooral opContinue reading “Wrang beeld van verslaving”

Tekorten in de zorg

Er is geen tekort in de zorg las ik net ergens. Een mevrouw gaf aan dat er geen tekorten waren en dat dure campagnes zonde van het geld zijn. Er is onvoldoende vast personeel, dat vind ze wel een probleem. Maar al die gaten kunnen worden ingevuld door ZZp-ers. Dat er tekorten zijn is onwaar.Continue reading “Tekorten in de zorg”

Liefde voor de zorg

Elke ervaring, tijdens het werken in de zorg, deed iets met me en ik heb getracht dat te vatten, in alle blogs die ik daarover scheef. Soms omdat het zorgen voor die ene man, vrouw of kind een belangrijke les was die ik nog moest leren, soms omdat het contact onderling zo mooi was. IetsContinue reading “Liefde voor de zorg”

Sluipmoordenaar

Toen ik Geralt leerde kennen werkte ik in de thuiszorg in mijn eigen mooie dorp. ‘Hij is een probleem geval’ zeiden de collega’s. Dus zette ik me schrap, haalde diep adem en drukte op zijn voordeurbel. Een onverzorgde magere man liet me binnen, zijn kleren waren vuil, sleets en veel te groot. We gingen aanContinue reading “Sluipmoordenaar”

Heel erg prachtig.

Het is nog vroeg, als ik met een verse kop zwarte koffie de krant zit te lezen. ‘Zomerstress onder verpleegkundigen, de patiënt moet meer zelf doen’ lees ik. Er wordt met heel veel noodgrepen getracht, alle gaten in het rooster te dichten. De druk, die het hele jaar door al torenhoog is, is tijdens deContinue reading “Heel erg prachtig.”

Elke dag een beetje.

De pop in haar handen houdt ze stevig aan haar borst geklemd, en angstig kijkt ze naar me. Haar wereld is er één die ik niet ken. Ze heeft als jonge moeder de tweede wereldoorlog meegemaakt, en als gevolg van haar dementie, herbeleeft ze hem nogmaals. Ziekte is oneerlijk maar ook een onherroepelijk onderdeel vanContinue reading “Elke dag een beetje.”