Hij begeleidde zelf uitvaarten, en nu kwam zijn eigen begrafenis ineens razendsnel dichterbij. Hij was gelaten na die glasheldere boodschap, hij wist al heel lang dat het leven eindig was. Dat laatste stukje wilde hij vullen met liefde, zoveel als mogelijk was. Doordat zijn tumor op een onbereikbare plek zat was behandelen of grover ingrijpen…
Keuzes
‘Ik zie een burn-out, zegt ze tegen me, met dat hart van jou is niks mis’. Ik staar, ik voel het, en haar woorden gonzen door mijn hoofd. Als verdoofd loop ik weer naar huis. Al die fysieke klachten die ik had, die zaten dus gewoon tussen mijn oren. Eenmaal thuis huil ik, met lange…
Pechvogel
Met jas en tas sta ik in de smoezelige hal van een flatgebouw. Ik moet naar een adres op negen hoog. Dat zijn achttien trappen, als ik de automatisering oversla. Ik ben moe, aan het eind van een lange avonddienst, dus pak ik de lift, ik heb geen moed meer voor al die treden. Toch…
Dierbare herinnering
Hij is stervende, we weten alletwee dat het niet heel erg lang meer zal duren. Toch houd hij zich met twee handen vast aan het leven, hij is nog lang niet klaar voor dat definitieve afscheid. Tijdens mijn late dienst wordt ik gebeld, zijn sonde zit verstopt. Hij heeft een bijzonder kwetsbare sonde die razendsnel…
Niet alleen maar rozengeur
Ik had regelmatig een knoop in mijn buik tijdens het zorgen voor andere mensen. Werken in de zorg is heus niet altijd rozengeur en maneschijn. Dat is geen enkele baan tenslotte. Er waren genoeg momenten dat ik opgelucht op mijn fiets stapte, omdat het zorgverlenen achter de rug was. Het is verre van simpel om…