Schrijven is mijn psycholoog, mijn biechtstoel en mijn reddingsboei.
Al mijn verhalen ontstaan vanuit mijn liefde voor het leven, het lukraak rondreizen met ons #VWbusje en mijn werk in de #zorg. Echt en oprecht. Zo puur als ik kan. Door mijn verhalen laat ik zien hoe mooi het is om in de #zorg te werken, hoe prachtig #Europa is en dat er in dat dagelijkse zoveel schoonheid ligt om spontaan op te rapen.
Ik schilder met woorden de plaatjes die in mijn hoofd ontstaan.
Ook fictie schrijven vind ik geweldig, en moeilijk en uitdagend 😉 Om een heel boek te schrijven, een leesbaar verhaal dat je meesleept en dat je niet meer weg wil leggen, is een van de meest uitdagende dingen die ik ooit heb gedaan.
‘In de schaduw van angst’ is eind 2024 zoals ik hem wil hebben. Hoop ik 🙂
In mij bruist een constante blij, een hang naar muziek en dansen, zelfs als ik aan het wandelen ben. Engelse detectives, buiten zijn en eten en drinken met citroen vervelen me nooit. Ik ben verliefd op de zwerftochten die we samen maken. Frankrijk is favoriet. Tijdens onze vakanties rijden we binnendoor, langs meanderende straatjes, verscholen paadjes en slaperige dorpjes. We ontdekken onverwacht veel moois.
Ik heb een absolute blinde vlek ten aanzien van mijn eigen kledingkeuzes, maar voelsprieten als het om sfeer gaat.
Ik probeer altijd tussen de regels door te luisteren 🙂
Al mijn hele leven worstel ik met mijn lange, verre van platte lijf. Ik ben een kleurrijke waaier, een verzameling van kwaliteitjes, eigenaardigheden en leukigheid.
Ik schrijf, over alles wat leeft in mijn hart en hoofd, zo puur en echt mogelijk.
- Saint-Côme-d’Olt
Ik geniet het meeste van spontaan. En spontaan valt heus soms tegen, maar dat is nou precies het deel van het avontuur waar ik van geniet. Toch weten we er met zijn tweetjes altijd iets van te maken, zelfs van de ongezellige of onooglijke plekjes, en dat is onbetaalbaar. Vanuit de Ardèche gingen we vrijdagochtendContinue reading “Saint-Côme-d’Olt” - Hetzelfde
Steeds op dezelfde plek kamperen is een vorm van veiligheid. Fijn en vertrouwd. Maar ik ben ook zo heel erg dol op nieuwe plekjes, verrassende uitzichten die ik nog niet ken en nieuwe bakkers die ontdekt moeten worden 🙂 Dat vind ik ook heel erg heerlijk. En nu we een dagje ouder worden, en vooralContinue reading “Hetzelfde” - Gedoe
Zo op het oog straal ik als nooit tevoren. Je ziet niks van de worsteling die zich onderhuids afspeelt. Gedachten die aan me trekken, dat vuurtje van stress dat steeds opnieuw gevoed wordt en die mijn angsten opjagen. Die zalige ontspanning, de bruisende energie en het enthousiasme waar ik zo gelukkig van werd zijn allemaalContinue reading “Gedoe” - Caravannetje
Zomaar ineens kregen we een caravannetje op leeftijd. Pap wilde er niet meer mee rijden, of wij haar misschien…? Het dakraam was lek als een zeef en het matras was als een spons, zwaar en muf van al het regenwater. En ze stond al een poosje stil. Maar ja natuurlijk wilden wij voor haar zorgen.Continue reading “Caravannetje” - Onmogelijk
‘Het is onmogelijk’ zegt ze. De haren in mijn nek gaan spontaan overeind staan en ik voel een golf van onmacht in mijn buik. Boosheid. ‘Het gaat gewoon niet, ook al snap ik je vraag, maar het antwoord is nee’. Ik worstel met mijn eigen gevoel, zucht even zodat ik niet kortaf reageer. Boos wordenContinue reading “Onmogelijk” - Gelegenheidscamping
Ik ben altijd dol geweest op buiten en naarmate ik ouder wordt neemt die behoefte toe. Buiten is ruimte, rust en vrijheid. Eenvoud en zijn. Zonder zweverig te willen klinken ben ik op mijn best in de natuur. Tussen groen en uitzichten. Gelukkig woon ik op een plek waar een overvloed is aan dat soortContinue reading “Gelegenheidscamping” - Altaar
Net voorbij de voordeur staat een altaartje. De rouwkaart erop wordt omringd door warme symboliek. Het batterijkaarsje verspreidt een lieflijk licht, het brandt dag en nacht. Het is troostend als je laat in de avond binnenkomt, voor de start van je nachtdienst. Naast de kaart staat een enkele bloem in een kleurig vaasje, een MariaContinue reading “Altaar” - Buitenzwemmen
Ik ben dol op water, nog steeds. Tijdens elke vakantie moet ik kunnen zwemmen, anders vind ik het niks. Spelen in water blijft zalig. Als jong meisje kreeg ik elk jaar een zwembad-abonnement van mijn ouders. Toen hadden we in ons mooie dorp nog een buitenzwembad. Zus en ik zwommen onze baantjes soms al voordatContinue reading “Buitenzwemmen” - Tadaaaaa
Daar is ze dan. Eindelijk. En wat vind ik het weer spannend, en verwarrend en wat nog. Het is opnieuw een onvervalst avontuur waar ik in beland ben. Aan de vooravond van de geboorte van dit papieren kindje vroeg ik mezelf waarom ik dit wilde. Waarom stel ik mezelf bloot aan ‘weer een boek’. WeerContinue reading “Tadaaaaa”