Autopech

accu

De natuur is hier woest en prachtig en adembenemend. Ik kom woorden tekort om het te beschrijven. Stijle kliffen die woest oprijzen vanuit wilde stromen azuurblauw water, afgewisseld met zacht groene weides en veldbloemen in blauw, geel en wit. Rode klaprozen en oranje lieflijkheid staan gemoedelijk naast elkaar. We willen zoveel mogelijk genieten van al dat moois zolang we hier zijn. Soms doen we dat lopend, soms op de fiets (dat was een aardig kluitje fietsen naar Le Pont d’arc) en soms met de auto. Dak inklappen, luifel eraf schuiven et voilà. Omdat we een dagtentje mee hebben dit jaar, waar we ons spul inzetten, zijn we zo onderweg.

Afgelopen week reden we binnendoor langs velden vol lavendel, snoezige dorpjes en golvende schoonheid naar Camping Les Bastets, plonsden daar aan het eind van de dag in het prachtige zwembad en aten op het knusse terras. De eigenaar is chef-kok geweest en dat proef je :-). De volgende dag reden we via een andere route binnendoor naar Le Lac-d’Issarlès.

Wat een waanzinnig mooie uitzichten, adembenemend.

Boven op de berg( op zo’n 1000 meter hoogte) zaten we bij het meer, hobbelden wat in de rondte en genoten van de wielerwedstrijd die er gaande was.

Op het terras van La Taverna genoten we van een onvervalste franse midi. In onze nopjes liepen we terug naar de auto, intens tevreden met onszelf, staken vervolgens de sleutel in het contact…

La Taverna

Accu

Stilte.Niks, nakkes, nada.

We zochten naar het waarom, want ‘hoezo was de accu leeg’. Stond er toch nog iets aan dat we vergeten waren uit te zetten?( we zijn nogal secuur in de check maar je weet maar nooit) Terwijl wij bij de auto stonden, ‘shit wat nu’, kwam er een ouder frans echtpaar aanlopen. Zij stonden met hun camper voor de onze geparkeerd en vroegen meteen of ze ons konden helpen.

Met gebarentaal, een hartelijke glimlach en handen en voeten kom je een heel eind.

Onvervalste schatten, die twee, en onze zwarte schoonheid snorde binnen een tel weer als vanouds. Opgelucht reden we de 1,5 uur vol haarspeldbochten, en nog veel meer moois, terug naar onze camping. Overtuigd dat de accu wel weer opgeladen was. Lang verhaal kort, op de parkeerplaats van de supermarchè bleek dat dus niet zo te zijn. Dus de ANWB gebeld( blij dat het kon) en binnen no time stond de depannage voor onze snufferd. Nieuwe accu, cash aftikken en door. Wat waren we opgelucht dat het inderdaad alleen de accu was die vervangen moest worden.

Die prachtige route gaan we absoluut nog eens rijden. Met die nieuwe accu 😉

Published by Cynthia Poen

Ik ben een schrijver, en daar ben ik retetrots op. Het duurde even, voor ik die woorden in mijn mond durfde te nemen in associatie met mezelf maar inmiddels doe ik het gewoon.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *