Hondenbezitters

honden

Wij kozen tijdens onze rondreis ook een keer voor een camping waar honden niet welkom waren. Puur toevallig, omdat we de camping zo mooi vonden. En dat bleek best fijn.

Ik heb geen hekel aan honden, verre van zelfs. Wij hadden ook veertien jaar lang een loebes van een labrador.

Onze Sam was fors uit de kluiten gewassen, een goedzak, en dat enthousiasme voor mensen en kinderen bleef hij altijd houden. De diverse puppy-cursussen ten spijt. Of wij waren niet streng genoeg, dat kan ook. Als hij in de verte iets bekends dacht te zien stormde hij er het liefst op af. Onze kinderen konden hem dus niet uitlaten, die sleepte hij met riem en al achter zich aan.

In die jaren had ik spierballen, omdat ik zijn riem vast moest houden😉

Maar de kinderen uit de buurt zaten graag op zijn rug( de kleintjes natuurlijk, niet de groters) hij heeft in zijn hele leven een keer of vijf geblaft, en dat was dan tegen een verdwaalde kat, en er was geen sloot of plas waar hij zich niet in volle vaart in wilde storten. Zwemmen was zijn lievelings. En hij sliep het allerliefst onder het raam van onze slaapkamer. ( wij sliepen op de begane grond in dat huis en Sam sliep graag buiten) We snurkten graag synchroon 🙂

Geen hekel dus.

Het zijn de hondenbezitters waar ik me aan erger.

Die het ‘verplicht aan de riem op een camping’ negeren( mijn hond kan zó goed zonder), die de bordjes niet poepen/plassen op een speelveld negeren( ach zo’n klein schattig hondje met een klein schattig plasje/poepje, dat kan toch best) en die doodkalm hun hond op kampeerplekken hun behoeftes laten doen. Waar diezelfde middag een gezin met drie kinderen hun tent neer wilden zetten.

Onbegrijpelijk.

Honden

Er was zelfs een stel die hun hond in hun met airco gekoelde caravan opsloten en een hele dag weggingen. Die hond maar blaffen, arm beest.

Er kampeerden mensen die de godganselijke dag hun hond tot de orde aan het roepen waren, want het beestje sloeg aan bij elke voorbijganger, het was dan ook niet heel slim dat ze op een plek gingen staan waar veel volk langs moest lopen.

Wederom onbegrijpelijk.

Dat je een fors uit de kluit gewassen hond los laat lopen omdat jij vind dat het veilig is, is negeren dat er mensen en kleine kinderen rondlopen die dat eng vinden, dat onvrijwillige gesnuffel aan hun lijf. Die ‘altijd aan de lijn’ regel is er niet voor niets. Er werden honden meegenomen het toiletgebouw in, of onder de douche. Ik schrok me een keer wezenloos toen ik voor een plas ging. Sommige dingen dóe je gewoon niet, op een camping.

Daar houd je rekening met elkaar, en niet alleen met jezelf. En met je hond, want daar ben jij verantwoordelijk voor.

Published by Cynthia Poen

Ik ben een schrijver, en daar ben ik retetrots op. Het duurde even, voor ik die woorden in mijn mond durfde te nemen in associatie met mezelf maar inmiddels doe ik het gewoon.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *