Ik ben altijd al dol geweest op de bergen. Zodra ik in een omgeving met bergen rijd kom ik tot rust. Vraag me niet waarom, want ik heb echt geen idee, maar zo voel ik dat.
En gelukkig is liefste er ook dol op.
Beieren vind ik prachtig, ik kom ogen tekort, oprecht. De ambiance, de gezelligheid, en de oogstrelende vergezichten vervelen me nooit. Maar ook van Tirol gaat mijn hart sneller kloppen. En laat ik ook de franse alpen, het vierwoudstedenmeer in Zwitserland en de Spaanse Pyreneeën niet vergeten. In de dolomieten, met die oogstrelende Drei Zinnen, wandelde ik als meisje meermaals met mijn ouders en samen met de liefste kwam ik er ook. En nog is de lijst van ‘wil ik graag heen’ ellenlang. Want die bergen, die vervelen nooit, die zijn steeds opnieuw waanzinnig in al hun ruigheid.
Het is van een pure schoonheid.
Tijdens die rondreis van een aantal jaar terug reden we door Oberjoch, een prachtig plaatsje met schitterende vergezichten dat we puur toevallig vonden. In het kleine dorpje staan vooral veel hotels want het is er overduidelijk gericht op de wintersport, maar ik vond het er in de zomer ook fantastisch. Die ene camping net buiten het dorpje was niet veel soeps, maar bij nader inzien bleek het minder slecht dan het in eerste instantie oogde. Vooral het sanitair was top, want ook dat was gericht op de wintersport, dus het was er ruim en goed verzorgd.
Natuurlijk zwemwater
Tegenover de camping bleek een superzalig natuurlijk zwemwater te liggen, dat schitterend tussen groen en bergen genesteld lag. Met rondom fijne bankjes en houten vlonders waar je met je handdoek op kon liggen. Beetje zonnen of lekker wat suffen. Er waren buitendouches en omkleed-hokjes, het water kwam uit een bron en direct naast dat water lag de Moorhütte. Daar verkopen ze snitzels, pommes en grosse bieren. Het uitzicht op prachtige bergen krijg je er gratis bij 🙂 Daar mag je me middenin de nacht voor wakker maken, ik wordt altijd gelukkig van dat soort ‘eyecandy’.
Wij gingen zalig vroeg in de ochtend met een van de bergbahnen omhoog om een paar uur te wandelen, namen daarna heerlijk een plons in dat zalige natuurlijke zwemwater en sloten af met een Duits bord eten. Ik kon zelfs vanaf de camping naar het dorpje fietsen voor een broodje of een boodschap, alhoewel de terugweg wel een tikkie pittiger was dan de heenweg. Maar fietsen langs zoveel moois is een cadeautje. Ik voelde me volledig Heidi 😉
Geen camping om erg lang te staan, daarvoor vond ik de ligging niet fijn genoeg, maar voor een paar nachtjes was het helemaal top. Vooral met al dat moois er omheen. Die paar dagen leverde mij weer een lading aan prachtige herinneringen en heerlijke plaatjes op, en die blijven altijd.