Nu onze jongste ook de sleutel van haar paleisje heeft gekregen, zijn we een soort van dubbel geboekt. Maar we willen wel graag dat alles in ons eigen paleis zoveel mogelijk doorloopt. Al die rotzooi in je huis geeft praktisch gezien een hoop onrust. Maar ook mijn hoofd knapt er niet van op, als je ogen elke dag zien wat er allemaal nog moet. Als je moe uit je werk komt, helpt het niet echt om wat te ontspannen.
Maar we zijn als ouders fanatiek als het gaat om onze prinsessen, we willen graag dat onze meiden ook een fijne plek hebben. Dat hebben we bij onze oudste gedaan, en dat willen we ook voor onze jongste. Dus zijn alle weekeinden in januari voor haar geboekt, zodat ze vanaf 1 februari kan wonen. Thuis klussen we in de avonduren als we klaar zijn met werken.
Druk
Vandaag had ik mijn voorlopig laatste schilderdag( vandaar dat blije hoofd). De liefste had alle wanden gesaust de afgelopen avonden, dus maakte ik het vandaag af. Mijn to-do list voor deze dag was weer lekker gevuld. Want ik wilde ook curry maken en dat zalige Italiaanse stoofgerecht. Ik wilde verder schrijven aan mijn boek, een rondje hardlopen, de was en de badkamer doen. Plus nog wat kleine klusjes en ik moest ook nog even naar de kapper. Kansloos natuurlijk, dat wist ik die ochtend al, mijn lijst was veel te lang. Op zijn Cynt’s laat ik me daar echter niet door weerhouden en geef nog even gas bij. Als ik het maar graag genoeg wil dan zorg ik ,met het zweet op mijn voorhoofd, dat ik het voor elkaar krijg.
De liefste maant me tot rust, ook al weet hij inmiddels dat het weinig zin heeft, het is wel echt lief dat hij het probeert. Zijn dagen zijn ook tot de nok gevuld, met zijn dagelijks werk in de bouw. Al dat geklus thuis en in het huis van zijn prinses drukken dan ook zwaar op zijn gemoed. We hebben het gewoon even veel te druk.
Deze diva doet dus wat ze kan om zijn zorgen wat te verlichten, door thuis te doen wat ik wel kan, fijn toch? Ook al is die ene vrije dag voor het gevoel veel te kort.
Ik las in de krant vandaag dat verbouwingen , verhuizingen en een nieuwe baan zeer belastend zijn voor je relatie, die daardoor enorm onder druk komt te staan en vaak gaat wankelen. Met al die verbouwingen, verhuizingen en veranderingen van baan, inclusief bijkomende studies van ons in het verleden, is het blijkbaar niets meer dan een wonder dat we nog bij elkaar zijn. Ruzie maken hebben we inmiddels wel tot in de finesses geperfectioneerd, het weer goedmaken ook. 🙂
We zijn daarom onze vakanties voor de rest van het jaar maar alvast aan het plannen, kunnen we ons daar lekker aan vasthouden. En ook al is het einde echt nog niet in zicht, we blijven positief elke klus die klaar is afvinken. Niet te veel over nadenken en één dag tegelijk is het motto, dan komt het uiteindelijk vast goed.
P.s dat lange lijstje van vandaag is wel mooi volledig afgewerkt!