Skip to content
Menu
Cynthia Poen
  • Contact Formulier
Cynthia Poen

Eeuwige verbouwing deel tig

Posted on 19 januari 202027 september 2020

Die laatste schilder dag, waar ik zo blij van werd laatst, was van korte duur. Afgelopen woensdag stond ik de hele dag het paleis van onze jongste prinses te schilderen. Ik had er een halve dag voor vrijgemaakt want ik zou alleen de deuren doen, de rest zag er nog prima uit vond ik zelf. Tot ik die pot verf openmaakte en het kleurverschil tussen die verse verf en haar huisje echt heel groot was. Alles leek wel geel bij dat frisse wit. Dus toog ik aan de slag. Schoonmaken, schuren en nogmaals stofvrij maken van alle kozijnen, en ach die voordeur pakte ik ook meteen maar even mee. Het kon alleen maar opknappen toch?

Die halve dag bleek een utopie. Bij het openmaken van de pot verf leek het wel zuur geworden melk, een soort van stremsel. En het bonnetje lag nog thuis, natuurlijk. Zucht. Door de stromende regen fietste ik met goede hoop richting de praxis. In mijn verfpak stond ik een soort van te smeken bij de dames van de service balie. De dames hadden begrip en stuurden mij door naar de verfbaliedames. (goed woordje voor galgje trouwens) Waar ik wederom mijn vraag stelde, en vervolgens nogmaals bij de manager. Maar ik kreeg een nieuwe pot verf, zonder dat bonnetje, dus dank aan de service van praxis Beverwijk. En door. Terug door die stromende regen en aan de schilder.

verven

Verven

Natuurlijk kwam ik aan het eind van een volle schilderdag net tekort dus hup nog een keer heen en weer, en het was inmiddels gestopt met zachtjes regenen. Maar toen ik uiteindelijk mijn kwast neerlegde en om me heen keek, kon ik niet anders dan glimlachen. Alles was prachtig knisperend wit en fris. Dat verven had toch mooi resultaat gehad. Gister en vandaag hebben we ook alle inmiddels behangen wanden van een frisse laag verf voorzien en ook dat was best een klusje.

Of ik het zat ben? O jemig allang al, spuug en spuugzat. Maar in mijn hoofd heb ik mezelf een lading beloningen beloofd voor als het klaar is. Nu is het alleen nog maar een kwestie van even stevig op mijn tanden bijten. En dat kan ik, niet teveel miepen, schouders eronder en door. Heel even nog.

Geef een reactie Antwoord annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Categorieën

  • Cynt blogt
  • Diversen
  • Ervaringen coronatijd
  • Ervaringen van een mama
  • Fictie
  • Kampeeravonturen
  • Met een knipoog
  • Warme herinneringen
  • Zelf klussen
  • Zorgblog

Archief

  • januari 2021
  • december 2020
  • november 2020
  • oktober 2020
  • september 2020
  • augustus 2020
  • juli 2020
  • juni 2020
  • mei 2020
  • april 2020
  • maart 2020
  • februari 2020
  • januari 2020
  • december 2019
  • november 2019
  • oktober 2019
  • september 2019
  • augustus 2019
  • juli 2019
  • juni 2019
  • mei 2019
  • april 2019
Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan op deze site, ga je akkoord met het gebruik hiervan.
Voor meer informatie, onder andere over cookiebeheer, bekijk je: Cookiebeleid

Meta

  • Inloggen
  • Berichten feed
  • Reacties feed
  • WordPress.org
©2021 Cynthia Poen | WordPress Theme by Superbthemes.com