Als een nieuwe start, zo voelt het. En tegelijkertijd ook als thuiskomen. Ik vind het gevoel zelf ook dubieus maar zo voelt het. Ik keek ik ernaar uit en zag er ook een beetje tegenop. Maar na deze eerste week voel ik de rust, de overtuiging dat ik vanuit mijn onderbuik het juiste pad heb gekozen.
Een verse start
Deze nieuwe baan bij mijn oude werkgever; na een hele roerige periode voelt dat heel lekker, alsof er een lading zorgen van me afglijden. Ik kan weer fijn vooruit kijken op een plek waar ik voel dat ik pas en waar ik met warme en open armen ontvangen ben.
Meer dan werk
Want gezien worden als mens, als waardevol, op de plek waar je werkt bleek voor mij van groot belang. We zijn tenslotte allemaal veel meer dan een poppetje die eenvoudigweg zijn werk doet, ja toch? Ik wilde graag iets extra’s meebrengen in mijn werk. Ook een stuk van mezelf kunnen geven. Want alleen onderdeel zijn van een proces bleek voor mij niet voldoende, ik weet nu dat ik meer wil zijn dan dat.
Keuzes maken
Het duurde wel even voor ik aan mezelf durfde te erkennen dat ik niet op mijn plek zat, dat was ook weer een flinke stap om eerlijker te durven zijn naar mezelf. Het ongemak dat ik voelde, daar probeerde ik oprecht overheen te stappen. Want ik wilde zo graag op mijn plek zijn maar ik paste gewoon niet. En uiteindelijk besloot ik dat ik me niet altijd aan hoef te passen. Hoezeer ik ook mijn best deed, het wilde gewoon niet. En dat was ook goed.
Nieuwe kansen
Op het moment dat ik losliet, stopte met vechten voor een strijd die ik al verloren had. Op dat moment kwam die langgekoesterde wens voorbij, die ene job die ik zo graag zou willen vervullen en het voelde direct alsof het zo moest zijn. Die overtuiging diep van binnen, dat was geweldig.
Gelukszoeker
Dat ik zelf de touwtjes in handen genomen heb en mijn eigen geluk ben gaan zoeken, daar ben ik trots op. Want ik weet nu al dat ik heel erg blij wordt van deze baan. In het verleden mocht ik dat al meermaals ervaren op verschillende werkplekken en dan was mijn werk een absolute aanvulling op wie ik wil zijn. Het zorgde soms voor diepe dalen maar ook voor prachtige hoogtepunten.
Ik ben een zondagskind zegt mijn moeder vaak tegen me. En als ik kijk naar al mijn zegeningen denk ik absoluut dat ze gelijk heeft!
Mooi geschreven
?
dank je wel Ida!