Category Archives: De pen van Poen

‘Ze zijn beschermd Mw, zegt ze hooghartig, dus er is niets wat ik kan doen. Niks wat wij mogen of kunnen doen’. Ik weet het en toch ben ik verbijsterd. Verontwaardigd. Want als iets beschermd is, of moet worden, betekend dat niet dat je ze hun gang moet laten gaan. Die beesten weten niet beter.Continue reading “Meeuwen”

Ik zet stappen de laatste tijd. Stappen die ik al een poos moest zetten. Maar die ik steeds maar uitstelde, en dat wist ik. Ik heb meer last van de overgang dan ik eigenlijk toe wil geven. Naast opvliegers en ander gedoe waren er hormonen die een eigen leven ging leiden. Die zorgden ervoor datContinue reading “Duwtjes”

Ik heb een tic. Nou ja meerdere eigenlijk maar vandaag ga ik alleen deze bespreken 😉 Ik heb een bewaartic. Vind ik zelf. Als iets heel is vind ik het lastig om het weg te gooien want stel dat… Mijn huis is opgeruimd hoor, no worries, maar hier en daar ligt een stapeltje waarvan ikContinue reading “Weggooien”

‘Dat gaat overal zo mevrouw, zegt ze, dat is gewoon standaard’. Haar blik is streng en haar mond staat strak. Vragen van klanten geven overduidelijk irritatie en ongemak. ‘Ja dat zal wel, maar het staat er niet’, zeg ik. Ik hef mijn handen omhoog om mijn opmerking kracht bij te zetten. Inwendig lig ik dwars,Continue reading “Altijd zo”

Nu het met enige regelmaat gelukkig weer wat zonniger wordt, en we vaker buiten kunnen zijn, heeft het meegenieten met die twee van hiernaast weer een extra versnelling gevonden. En ze hebben heel snel in de gaten wanneer buuffie of buurman ook in de tuin zijn. Hè ja gezellig, want er is zoveel dat zeContinue reading “Schelpenkind”

Dat ene moment, als blijkt je ziek bent, neemt ongewild de ruimte in waar voorheen mooie gedachten woonden. Plannen en verlangens. Toekomst. Dat ziek zijn is als een voortwoekerend onkruid dat elk gaatje en kiertje versmoort en dat maar weinig lucht geeft. Van de ene op de andere seconde is er nog maar één verlangen.Continue reading “Ziek”

#IBD zie je niet aan de buitenkant. Wat voor mij fijn is want ik negeer het met verve. ‘Ik heb een ziekte maar ik ben het niet’, roep ik altijd. Hoe minder aandacht ik eraan besteed hoe beter, en dat levensmotto bevalt me prima. Toch fluit mijn lijf me weleens streng terug, ondanks alle kapstokkenContinue reading “Tamme Toos”

Zo’n hele fijne zaterdag, blank en oningevuld, zodat die zich spontaan vult en ontvouwt, zonder enige planning. Een leeg weekeind is van een volmaakte zaligheid. De nacht ervoor was vol met zoete slaap, rozig werd ik knus wakker in de armen van de liefste. Veilig ineengestrengeld, de stilte was vol van warme woorden. We rommeldenContinue reading “Perfecte zaterdag”