Dat mondkapje

Eigenlijk wilde ik het niet, deze vakantie, schrijven over mondkapjes, corona en dat soort gedoe. Want voor je het weet buitelen voor-en tegenstanders over je heen. Maar het zou ook een beetje gek zijn om er niks over te schrijven. Dus zonder de zwaarte van alles rondom die covid te ontkennen, besloot ik toch iets te schrijven, iets lichts en luchtigs. Want met humor, kom je een heel eind tenslotte.

Want we zijn nu een ruime twee weken in Frankrijk, en zitten dus al een poosje volop in mondkapjesland. Zo voelt het. Want hier moet iedereen een mondkapje op als je een winkel binnenstapt. Of als je over de markt loopt, of waar dan ook. In dit deel van Frankrijk is dat zo tenminste, dat schijnt ook per departement te verschillen werd mij verteld. Het voelt in ieder geval echt heel anders dan in Nederland.

Ik moest er ontzettend aan wennen, aan dat ding. Tijdens die eerste stop, stapte ik voortvarend de receptie van die camping binnen, zonder dat kapje op mijn snufferd. Onmiddellijk ontstond er volledige paniek vanachter dat spatscherm bij die mondgekapte jongeman. Vriendelijk glimlachend bleef ik braaf op afstand, betaalde en vertrok.

Afstand houden, wat in Nederland al een soort van vaste prik is, heeft hier nog niet zijn intrede gedaan. Hoewel die meter afstand wel overal staat aangegeven, nemen de fransen absoluut geen gepaste afstand van elkaar. Niet voor zover ik kan zien natuurlijk, ik zie maar een heel klein stukkie.

In de rij voor de kassa, waarbij er soms geritst moet worden, waar ik dan weer een soort van de slappe lach van krijg, staan ze het liefst tegen je aan. Alsof dat mondkapje garantie genoeg is. En komen ze een bekende tegen, dan gaat die mondkap naar beneden, wordt er gezoend en geknuffeld, waarna dat ding wordt teruggeschoven. Ik vind er niks van hoor, ik constateer alleen 🙂

Afstand houden

Het woord mondkapje wordt hier zeer letterlijk genomen, hij zit echt alleen over die mond. Wat ik dan toch ook echt een soort van om te grinniken vind, soms hangt dat ding half op die bovenlip. En tijdens het praten, komt die mond gewoon tevoorschijn vanonder die kap.

Ik draag hem braaf over neus en mond, houd voldoende afstand, ook al moet ik zeer regelmatig omlopen tijdens het boodschappen doen. En ik zoek vooral de drukte niet op. Ik hang hele dagen aan dat water, lekker te mijmeren of met een goed boek.

De ervaring van op vakantie zijn is wel heel anders, dit jaar, en dat kan natuurlijk ook niet anders. Het is minder vrij, en veel minder zorgeloos. Maar we konden nog wel een poosje en daar ben ik dankbaar voor. We genieten volop, en alhoewel we veel liever op pad zijn om mooie nieuwe plekjes te ontdekken, een poosje op dezelfde plek vertoeven is ook niet verkeerd.

Inmiddels kruipt dat oranje en rode gebied steeds dichterbij en hebben wij besloten geen onnodige risico’s te nemen. Dus gingen we vanmorgen weer op pad, zigzaggend door geel gebied. Ook hartstikke avontuurlijk!