Tijd

Tijd is een gek fenomeen. Ongrijpbaar. Het glipt tussen je vingers door, en met elke seconde is er steeds een beetje tijd voor altijd verdwenen. Soms lijkt iets eeuwig te duren, en soms is het in een oogwenk voorbij.

Tijd is ineens een rekbaar begrip, als je ergens met smart op zit te wachten.

In een vingerknip kan je leven op zijn kop staan. Als je moeder wordt bijvoorbeeld. Want ook al is de aanloop lang zat, toch zit er in die ene dag een groot verschil. Waar die dikke buik nog onwerkelijk is, is er in een oogwenk die baby alsof het nooit anders is geweest.

Wakker worden en slapen gaan, met een totaal andere mindset.

Liefdesverdriet of de liefde eindelijk vinden. Mooi of minder mooi.

Bruut gemis, in een oogwenk

Tijd omvat mooie herinneringen, liefdevolle of hele pijnlijke. Wie staat er nou vaak bij stil, bij de tijd die ons gegund is. Zoveel dagen die voorbij zijn, verloren wellicht of juist ten volle geleefd. We leven vaak ook maar een beetje voor de kat zijn viool weg, ik wel tenminste.

Gemis

Waar ik ook ben wordt ik omringd door familie en samen, het dringt zich aan je op, of je wil of niet. Ik geniet van de schoonheid, en het warme sentiment. Mijn hart loopt over van liefde momenteel, ik omarm en omhels. Maar in volle hevigheid was daar ook ineens de kwetsbaarheid van het leven

Volledig onwetend stapte ze een drempel over vanuit de ene wereld en stapte een paar uur later een totaal andere in. Van een leven samen en wij, was er ineens alleen zij. Enkelvoud. Moest ze loslaten wat haar zo dierbaar is.

De enorme heftigheid van zo’n moment is niet te bevatten.

Mijn hart breekt, als ik denk aan het gemis dat ze nu ervaren. Ik ben intens verdrietig, om hun verdriet. Het maakt nederig en stil.

Vanmorgen realiseerde ik me, hoe cliché ik nu meteen weer denk, want die dankbaarheid voor elke nieuwe dag voel ik zo intens.

Dat duurt maar even, dat weet ik ook, zo werkt het nou eenmaal. Maar voor nu sta ik even stil, ik sta stil bij het gemis van dat ene leven dat zo bruut in de kiem werd gesmoord. Die nog zo waanzinnig veel had om voor te leven, maar die de kans gewoonweg niet gekregen heeft. Wat had ik hem, en iedereen die hem lief had, heel veel meer tijd samen gegund.

Rust zacht, waar je ook bent, wat laat je een enorme leegte achter. #afscheid