Sportfrustratie

Ik heb niet veel frustraties, de meeste zaken die niet helemaal gaan zoals ik wil leg ik schouderophalend naast me neer. Behalve dat ene dingetje waar ik steeds opnieuw tegenaan loop, en waar ik vloekend op de vroege ochtend mee worstel. Mijn fijne #sportbh.

Want als je net als ik wat meer hout voor de deur hebt, moet dat ook lekker stevig ondersteunt worden. Dus kocht ik een goed sportbh, voor tijdens dat fijne vroege rondje hardlopen.

Maar dat vastmaken van dat ding is steeds opnieuw gedoe. Bij deze zitten er nota bene twee keer twee haakjes. En dat is fijn natuurlijk, dat extra bandje op je rug. Maar die bovenste, daar kan je zelf dus niet bij hè. ‘Wie verzint dit soort martelapparaten’ verzucht ik regelmatig. Want je hebt er dus iemand bij nodig, als je wil gaan sporten, voor dat los en vast maken. Raar toch? Die bovenste haakjes heb ik dus professioneel vastgezet. Maar het maakt het in en uit dat ding wurmen er niet eenvoudiger op. Het ziet er spectaculair uit, dat dan weer wel, om mij te zien worstelen. Soort slangenmens act, maar dan anders 🙂 Maar ik heb nu tenminste niemand meer nodig om me vast te haken.

Haakjes

Oprecht gek wordt ik van die rottige haakjes op je rug. Binnen no time zijn ze verbogen, blijven ze tijdens het aantrekken van die bh overal aan haken, behalve waar ze aan moeten blijven haken, en sta ik vloekend en ziedend dat ding in onmogelijke houdingen te ontkoppelen van al waar het aan blijft hangen. Zie je het voor je? Kansloze missie, natuurlijk. lekker relaxt hoor, de start van mijn vroege hardlooprondje, not. Voorsluiting zeg je. Helemaal eens, maar tot nu toe heb ik nog geen fijne stevige kunnen vinden.

Dus daarom deze boodschap voor de ontwikkelaars van bh’s, en met name die voor sportende dames met een grotere bos hout: verzin eens een fijne stevige zonder die rottige haakjes. Je zou deze vrouw er razend gelukkig mee maken!