Ondanks mijn hardnekkige negeer gedrag was ik moe de afgelopen dagen, want dat wachten trekt je batterijtje wel leeg. Dat deed het bij mij wel tenminste. En hoezeer ik ook verlangde naar het moment van de uitslag, toen het eindelijk zover was had het ineens best wat langer mogen duren. Want het niet weten was ineens ook best fijn. Straks zou ik me niet meer kunnen verstoppen, nergens meer.
Ik verlangde naar onnozel, naar me lekker druk maken om niks, naar schoppen tegen onbelangrijke zaken. Die plek in mijn gezicht, daar was ik me zo bewust van de hele tijd. Die dag van de uitslag voelde als een surreëel toneel, en de minuten tikten steeds langzamer en langzamer weg.
Eenmaal in de wachtkamer moest ik ook nog bijna een uur geduld hebben, natuurlijk. Toch was ik niet meer nerveus, heel gek, ineens wel heel erg ongeduldig, ik was er nu wel aan toe, aan het weten. Ze ging direct van start, ik zette mijn leesbril op en wilde meelezen, natuurlijk, ik blijf toch verpleegkundige 😉 Ja wel kwaadaardig, en nee niet de agressievere vorm die ze verwacht had( en die ik wel een soort van tussen de regels door gehoord had) Opluchting, lekker!
Kwaadaardig
Vervolgens tekende ze op mijn gezicht af, hoe groot ze moest snijden. ‘ Het is wel echt een rottige plek hoor’ Ik kreeg een spiegel in mijn handen en moest best even slikken. Ik vond het oprecht fors, en zo heel erg in mijn gezicht. ‘Groot, zei ik, ik vind het echt groot’. Ze knikte, ‘het is ook best groot, want het zit er zeker al een jaar of twee, minimaal’. Twee jaar, jeetje. Meteen voelde ik me ook een soort van bofkont, want stel dat het wel die agressievere vorm was geweest, dan was het leed niet te overzien geweest. Dan had ze nog veel dieper, nog veel groter….en wat er verder nog aan vast hing.
De operatie staat gepland, al heel snel, ook fijn. Dan heb ik alles maar achter de rug, liever gister dan vandaag. En natuurlijk gaan ze verder kijken, wordt mijn hele lijf in kaart gebracht, ook een fijne gedachte dat er straks geen gek plekje meer langdurig over het hoofd wordt gezien. Nog een maandje en dan kan ik alles fijn achter me laten. Dat valt mooi samen met de start van mijn vakantie, kan ik na het hele gebeuren uitgebreid in de relax en dan weer fijn vooruit kijken.
Heel veel sterkte de komende tijd. Zal voor je duim
dank je wel Ineke, dat doet me goed!
Jeetje Cynthia ik heb zo intens met je meegeleefd en de dagen geteld naar de uitslag. En dan mooi dat je er naar uitkijkt om de operatie in te gaan. De altijd (ogenschijnlijk) positieve Cynthia. Snap je angst maar heb ook bewondering voor je.
Dikke knuffel.
Ellen
Wat lief Ellen, dank je wel! Altijd de zonnestralen opzoeken, dat hoort wel bij mij. Superlief dat je zo meeleeft en dat het bij jou gelukkig een sisser bleek te zijn, dat vind ik dan weer heel fijn! Dikke knuffel terug Cynt
Ik stuur je regenboog straaltjes, licht en liefde ?
Zalig Iris! ik ontvang ze met een grote glimlach 🙂