Tijd maken voor je kindjes. Genieten van hun getreuzel, van hun gekke soms onlogische gedachtengang of bijzondere spel. In mijn ogen ben je dan een genietmama. Ik zag vanmorgen een filmpje van zo’n mama voorbijkomen. Grijnzend keek ik ernaar, en nog een keer, ik voelde het genieten door het scherm heen.
Het moederschap is een uitdaging, ik weet het heus. En veel uitdagingen zal ik vast vergeten zijn in de loop der jaren. Ze voelen op dit moment veel minder zwaar dan dat ze toen voelden. Want elke leeftijdsfase had zijn eigen uitdagingen. Maar ik genoot vooral zo ontzettend van dat mama zijn. Samen in bad, warme armpjes om je nek. Oprechte, overweldigende liefde en alleen maar dat.
Tijdens vakanties waren we dol op gewoon maar een beetje lui doen. Tenten bouwen, koekjes bakken en malle gesprekken voeren. Vaak waren er tukjes op de bank. Gewoon omdat het kon. Spelen met het keukengerei omdat dat nou eenmaal leuker was dan echt speelgoed, zingen op de fiets en verkleden, steeds maar weer verkleden. Van prinsessenpracht tot mama’s trouwjurk. We lazen eindeloos verhaaltjes en keken elke disneyfilm meerdere keren.
Spelen
Later volgden de steeds mooiere gesprekken, ladingen slappe lach momenten en alle trots, heel veel trots die ik voelde en nog steeds voel voor onze meiden. Onze band is krachtig en diep. Ze deelden omdat ze voelden dat het kon, wisten dat het goed was. Ook de minder mooie dingen in het leven.
Toch was er ook heus schaamte op hun gezichten. Schaamden ze zich voor hun mam. Om heel eerlijk te zijn vond ik dat waardeloos, het maakte dat ik me oud voelde, oud en suf. Er zijn wat van die ‘rollende oog’ momenten geweest bij onze meiden.
Maar er was vooral geluk. Dat hele blije overweldigende jippiegevoel van binnen als onze meiden lekker gingen. Oprecht en overweldigend, en zo is het nog steeds. De rust in mijn lijf, als mijn meiden happy zijn. Dat is voor deze genietmama heel erg genieten.