Niet gemist

verbouwen

Ik realiseerde me vanmorgen dat ik het niet heb gemist. De troep in huis heb ik niet gemist, dat alles wat ik vastpak stoffig en stroef voelt heb ik zeker niet gemist, en ook het ‘moeten’ had ik achter me gelaten. Het geeft een specifieke energie in ons leven en een vorm van ‘aan staan’.

Toch is het ook echt positief want het zorgt weer voor een nieuwe verbinding tussen ons. Samen zitten we op #pinterest plaatjes te zoeken en discussiĆ«ren we over de mogelijkheden. Wat vinden we mooi en wat zouden we nou echt willen. Hoe klein ook, zo’n wc is naast functioneel ook belangrijk op een andere manier. Ik vind mooi ook absoluut onderdeel van.

Doordat we al drie van onze paleizen hebben aangepakt rollen we automatisch in een vaste structuur, de structuur die we ons eigen hebben gemaakt tijdens de afgelopen dertig jaar dat wij een setje zijn. We leerden hoe we elkaar duidelijk konden maken waar onze wensen lagen zonder steeds in discussies te belanden waarin we tegenovergesteld stonden.

We leerden heel goed om water bij de wijn te doen en respect te hebben voor elkaars standpunten.

Verbouwen

De ultieme relatietest is samen op vakantie zonder de kinderen las ik laatst ergens. Of een verhuizing, ook geen sinecure. Voeg daar maar ‘samen een huis verbouwen’ aan toe. Voorbij je eigen vermoeidheid of onmacht ook oog hebben voor elkaar leert je heel veel over die ander.

En over jezelf.

Voorbij alle stress en de enorme dieptepunten, want die waren er ook, viel er ook zoveel te genieten. Rond de winterperiode in 2018, toen we geen keuken of huiskamer hadden, kropen we na weer een lange werkdag vroeg in bed. Giechelend aten we met enige regelmaat pizza in bed.

Drie maanden later had ik het mooiste huis van de hele wereld!

Of die keer dat ik moe thuiskwam uit mijn werk en de liefste die middag snel de nieuwe douchekop op had gehangen zodat ik onze badkamer eindelijk in gebruik kon nemen.

Die eerste douche voelde nooit fijner dan op dat moment, na maanden aanklooien in een nooddouche.

Daar houd ik me dus aan vast tijdens deze laatste verbouwing. Aan de rijkdom van al die momenten en al die parelende overwinningen van ons šŸ™‚

Published by Cynthia Poen

Ik ben een schrijver, en daar ben ik retetrots op. Het duurde even, voor ik die woorden in mijn mond durfde te nemen in associatie met mezelf maar inmiddels doe ik het gewoon.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *