Nummer 11

Inmiddels staan we op camping nummer elf, wederom een leukie. Dat rondreizen met onze #vwcamper werpt zijn vruchten af, voor ons tenminste, omdat we zoveel fantastisch mooie natuur tegenkomen tijdens onze reis. De foto’s doen het geen recht hoor. Wat is #Europa prachtig en wat is er nog ongelofelijk veel te ontdekken.

Wij kunnen hopelijk nog jaren samen op pad!

Op camping nummer acht stonden we als enige. Er valt weinig meer over te zeggen dan dat het prima was. Keurig sanitair, rustige omgeving. En heel erg saai. De schommel was trouwens enig, daar moest ik even op natuurlijk! En het zwembad was leeg, dat was een vette teleurstelling.

Het broodje voor onderweg dat ik in het dorpje haalde de volgende ochtend was echter wel zalig en zo’n nachtje helemaal alleen op een camping is ook wel weer apart.

Dat hadden we mooi te pakken.

Rondreizen

Camping nummer negen lag prachtig aan het strand, de palmbomen waren oogstrelend en deze had veel voorzieningen zoals een zwembad, diverse restaurants en een winkel.

We waren eerst bij de buren van dit enorme gevaarte maar daar kreeg ik acuut een aanval van ‘hier moet ik snel wegwezen’. Op de zone, de enige plek waar je blijkbaar #ACSI korting kreeg, werd er gevochten om een plekje, kampeerden de caravans rug aan rug en de stonden de eigenaren elkaar welhaast naar het leven.

Daar schiet ik al van in de paniek, van dat soort gevechten.

Toen ik echter de campingprijzen zag begreep ik ze al iets beter. Maar alsnog: mij niet bellen! Toegang tot de toiletten kreeg je met een keycard( na inchecken en betalen) en zonder kon je er dus niet naar de plee. Nergens. ‘Que’ zei ik nog, vol verbazing, tegen die Spaanse meneer waar ik aan vroeg waar de toiletten waren. Maar nee hoor, je knijpt nog maar een poosje. Geen keycard, geen plas.

Altijd fijn als je na een halve dag reizen op knappen staat 🙂

Met gierende banden scheurden we er vandaan.

De camping ernaast had prachtige toiletten direct bij de ingang, die hadden het wel begrepen. Maar na twee dagen op deze pracht trok ik de drukte echt niet meer, ik wordt een ouwe muts 😉

Camping nummer tien was in de Pyreneeën. Prachtige plek, ook niks mis mee. Maar op de ene plek wil je wel graag langer blijven en op de andere niet. En het weer was niet heel spetterend, dat helpt ook niet natuurlijk….

Nu op nummer elf dus. En deze puilt uit van die echte franse charme. De beide gîtes, de inrichting van de camping en de gebouwen zelf, ademen uit elke porie waar ik zo ontzettend van hou in #Frankrijk. Er is een fijn terras, een zwembad waar ik straks mijn vege lijf even instort ( het was verdomd heerlijk) en ik kan er een vers broodje bestellen. De bieb is eindeloos en op elke hoek, na elk bochtje zie ik weer iets anders.

L’amour!

Deze ouwe muts is complètement tevreden op deze prachtplek. Beetje schrijven, beetje lezen, stukkie wandelen. Rust en groen. Een dag of wat, tot het vast weer gaat kriebelen. à la recherche d’une nouvelle aventure!