Hetzelfde

Steeds op dezelfde plek kamperen is een vorm van veiligheid. Fijn en vertrouwd. Maar ik ben ook zo heel erg dol op nieuwe plekjes, verrassende uitzichten die ik nog niet ken en nieuwe bakkers die ontdekt moeten worden 🙂

Dat vind ik ook heel erg heerlijk.

En nu we een dagje ouder worden, en vooral ‘voortkoetelen’ steeds meer waarderen, komen ook de nieuwe kampeerplekjes tevoorschijn. Inmiddels staan we al een aantal dagen op die hele vertrouwde aan de Ardèche, maar vonden we onderweg er naartoe ook een leukerd.

Een onbeheerde camping bij een schattig dorpje Arc-en-Barrois. De camping zelf is eenvoudig maar keurig verzorgd. Het water is heet( echt!) en zonder muntjes of ander gedoe. Douchen of afwassen is dus geen straf. Er staan zelfs een paar wasmachines.

Wij kwamen aan het eind van de middag aan, kozen een plekje( wat vaak niet meer dan een minuut duurt want voor dat ene nachtje)sloten de stroom aan et voilà. Met onze klapstoeltjes in het gras en onze toet in de zon was het zalig vertoeven. Een kabbelend beekje deed de rest.

In de avond was het zalig wandelen langs prachtige gebouwen en dat echte franse, pracht en praal staan gebroederlijk naast complete overwoekerde ruïnes. Het is voor mij de charme van het franse platteland en dat soort parels vind ik prachtig. De doorleefde gebouwen die hun karakter tonen doormiddel van de rimpels en tekortkomingen.Kieren en gebreken. Naast de kerk lag een prachtige goed onderhouden speeltuin en ook de openbare toiletten vind je in #Frankrijk overal, die zijn eveneens om door een ringetje te halen. Ik blijf dat bijzonder vinden.

Franse platteland

Maar ik dwaal weer eens af.

Bij terugkomst op de camping liepen er twee dames rond om de betaling voor het kamperen te innen. Ik had al contant geld klaargelegd op de stoel bij onze kampeerplek maar dat hadden de dames niet mee willen nemen. Het gaat van de ene in de andere hand, zoals het hoort, inclusief handgeschreven bonnetje ( 17,80 voor een nachtje met stroom, de dames hadden een blikje wisselgeld mee). Ik houd ervan, eenvoud zoals dit, ik geloof oprecht dat ik een jaar zou kunnen vullen met het zoeken naar plekjes zoals deze.

De volgende ochtend rommelde ik naar de bakker voor een verse pain, mijn favoriete klusje op vakantie, terwijl de liefste voor een kop zwarte koffie zorgde. De vitrine van de boulangerie lag vol met heel veel lekkers, ik moest me inhouden om niet teveel mee te nemen.

Na een laatste rondje foto’s maken en me verwonderen over dit fijne plekje gingen we weer on route.