‘Minimalistisch inpakken mam, handbagage is echt maar een kleine tas’.
De lijst van ‘meenemen’ die ik in mijn hoofd heb klinkt als meer dan minimalistisch.
Ik heb al lang niet gevlogen.
Jaren niet.
Zeventien denk ik, en misschien nog wel langer.
Kamperen met ons #vwbusje is mijn lievelings. Als ik wil reizen dan graag op die manier. Eigen regie en lukraak wat rondzwerven.
Toch stap ik binnenkort weer in dat vliegtuig, met mijn twee meiden, dus ik broed alvast op wat ik mee wil.
Wat er mee kan.
Reizen
Terwijl ik tussen mijn t-shirts snuffel denk ik aan mijn overgrootmoeder.
Zij kwam uit Nijmegen en reisde regelmatig richting ons om bij haar dochter, mijn oma, te logeren.
Opoe reisde licht.
Ze droeg haar jurken gewoon over elkaar aan. Als laatste volgde haar mantelpak.
Want die was netjes.
Zwart-wit. Poepiesjiek.
Zo kreukten haar ‘gewone’ jurken niet in de koffer, ze hoefde niet nodeloos te sjouwen en ze had het onderweg lekker warm.
Ik kijk nog eens naar de stapel die er inmiddels op mijn bed ligt.
En besluit te doen als mijn opoe, probleem opgelost
