Doortastend liep ze door de keuken, ergens achterin een van de kastjes moest ze nog een pot hebben, dat wist ze absoluut zeker. De gedachte aan die ene nacht riep een gevoel van schaamte bij haar op. Ze was aangeschoten geweest, en na die vurige vrijpartij had ze de rest van de nacht boven deContinue reading “Vervuld deel 6”
Author Archives: Cynthia Poen
Tamme Toos
#IBD zie je niet aan de buitenkant. Wat voor mij fijn is want ik negeer het met verve. ‘Ik heb een ziekte maar ik ben het niet’, roep ik altijd. Hoe minder aandacht ik eraan besteed hoe beter, en dat levensmotto bevalt me prima. Toch fluit mijn lijf me weleens streng terug, ondanks alle kapstokkenContinue reading “Tamme Toos”
Even niks
Het voorjaar voelt bij tijd en wijlen nog ver weg en elk zonnestraaltje ontvang ik daarom onder luid gejuich. Het lijkt langer te duren voor het wat warmer word. Langer dan voorgaande jaren. Somber en grijs voeren al veel te lang de boventoon. Toch besloten we te gaan kamperen. In onze zwarte schoonheid liggen weContinue reading “Even niks”
Een nieuw begin
Schrijven is persoonlijk, en dat geld zeker voor mij, Ik stop mijn hart in alles wat ik schrijf. En dat ging de laatste tijd moeizaam. Het plezier was eraf. Gister was het moment dat ik definitief een streep heb gezet onder mijn tweede boek. Dat klinkt wat dramatisch maar voor mij voelt het als eenContinue reading “Een nieuw begin”
Vergeten
De laatste tijd kon ik mijn ‘ja fijn’ niet meer vinden. Moe had de overhand. Soms zijn daar van die periodes, ook bij mij. Zelfs bij mij. Het was druk in mijn hoofd, na een roerige periode in werk en privé, en zodra dat woelige water wat kalmer wordt doorvoel ik het pas echt. ZoContinue reading “Vergeten”
Beloning
Soms loopt ze elke vijf minuten naar de keuken voor dezelfde taak. Wil ze steeds opnieuw de piepers alvast jassen voor die avond. Vergeet ze haar medicatie, of ze al gegeten heeft en hoe dat ook alweer werkt met dat broodje smeren. Hoe ze haar eigen lijf moet wassen. Ze vind de weg naar huisContinue reading “Beloning”
Vervuld deel 5
Toen die onbekende bezoeker de huiskamer van tante Trees binnenstapte, vielen de gesprekken stil. Zelfs nicht Adelheid stopte met praten. De vreemdeling vulde de kamer met zijn aanwezigheid. Hij was niet uitgesproken knap maar hij straalde zelfvertrouwen uit. Tante Trees had hem uitgenodigd, en ze was zelf verbaasd dat hij was op komen dagen. ZeContinue reading “Vervuld deel 5”
Perfecte zaterdag
Zo’n hele fijne zaterdag, blank en oningevuld, zodat die zich spontaan vult en ontvouwt, zonder enige planning. Een leeg weekeind is van een volmaakte zaligheid. De nacht ervoor was vol met zoete slaap, rozig werd ik knus wakker in de armen van de liefste. Veilig ineengestrengeld, de stilte was vol van warme woorden. We rommeldenContinue reading “Perfecte zaterdag”
Broekkie
Zijn wangen verschieten van bleek naar vurig als ik zijn slaapkamer binnen kom lopen. Ik glimlach bemoedigend en hoop dat ik rust en vertrouwen uitstraal. Waarschijnlijk ziet hij alleen een jong ding in een verpleegstersuniform. Twintig ben ik als ik in een revalidatiecentrum ga werken. En ook al heb ik dan al een jaar ofContinue reading “Broekkie”
Vervuld deel 4
Krakend kwam de stoel in beweging, vlokken stof dwarrelde van de zitting op de grond. De grijze wolkjes zochten een weg over het lichte karamel van het tapijt. Teder veegde ze de zitting schoon en ging zitten. Binnenkort zou ze al die kamers eens onder handen nemen. Poetsen tot ze net zo glommen als deContinue reading “Vervuld deel 4”