Hij heette Maarten, in mijn herinnering tenminste, in namen ben ik niet heel sterk. Maar het beeld wat ik van hem heb, is nog glashelder, ondanks die drieëndertig jaar die er inmiddels zijn verstreken. Maarten had A.L.S. Toen ik hem leerde kennen, was hij nog maar een schim van wie hij eens geweest moest zijn….
Categorie: Zorgblog
Bijzonder
De eerste keer dat ik bij iemand thuis waakte, staat in mijn geheugen gegrift. Het was een kroegbaas, en bleek een goede kennis te zijn van een oom van mij. Ook weer zo bijzonder. Ik was overrompelt, omdat hij nog zo jong was, juist daarom. Hij stond nog zo vol in het leven. Zijn kinderen…
Onverwacht
Er gebeurde altijd wel iets, tijdens al die jaren dat ik bij mensen thuis waakte. Niet alleen de nacht zorgde soms voor een extra dimensie aan dat stervensproces, soms ging ineens toch de angst overheersen, was thuis blijven toch te spannend. Of er waren complicaties waardoor er op het laatste moment nog gekozen werd voor…
Onbegrepen
Haar immense woede tekent een grimas op haar gezicht, wild klauwt ze lukraak om zich heen, en haar nagels zijn gruwelijk en vlijmscherp. Het kippenvel loopt nog steeds over mijn rug bij de gedachte aan toen, want ik was zeer regelmatig slachtoffer. Tot ze bij ons kwam wonen, woonde ze nog zelfstandig, zo goed en…
Verlies
Die leegte in haar ogen, ik zag het al zo vaak. Net als de verdwaasde blik, en het constante zoeken. En steeds opnieuw raakt het me, en voel ik haar verlies. Ik zie haar dwalen over de gang, toegevend aan die onrust in haar binnenste, op zoek naar wat zich verbergt in de mist in…