Mooie bergroutes

Gisterochtend werden we uitgezwaaid, door ons lieve Franse straatje, des hollandais gingen weer on route. We namen afscheid van vier stellen die ons elke dag goedemorgen bonjourden, die ons vol overgave aanmoedigden als we in de ochtend in de rivier gingen zwemmen, en die ons goedkeurende knikjes gaven als we s’middags aan een rood wijntje zaten. Elke dag probeerden we wat over en weer te kletsen. Van onze kant in middelbare school frans (meneer Timmer wat zou u trots op me zijn!) van hun kant inclusief gebarentaal zodat wij het konden volgen. Ze lachten wat af met zijn achten, wij moesten erom grinniken.  

Die dag reden we richting de alpen, de liefste en ik. Eerlijkheidshalve was die route niet heel erg bie, soms is dat zo helaas, het is niet altijd feest tenslotte. De camping waar we belanden was wel heel mooi, en naast een zalig zwembad, was er ook nog eens een prachtig uitzicht op de bergen om ons heen. Die avond zat ik mijmerend naar die bergen te kijken. Die paar huizen zo bovenaan een van de bergen, de slingerpaadjes, ik vind het altijd intrigerend. Ik ben altijd zo benieuwd hoe dat eruit ziet als je daar, zo hoog bovenop die berg, precies op dat punt staat en naar beneden kijkt.

Genieten

Maar ik kon met mijn fiets de camping niet af. Er was in de nabije omgeving niks behalve een drukke doorgaande weg. En op onderzoek uit kunnen is voor mij wel een vereiste, als dat niet kan vind ik zo’n camping nou eenmaal niks. De volgende ochtend gingen we dus blij weer op pad en wat een prachtige route werd dat. Wauw,wauw,wauw is een understatement. Over de col du Glandon en col de la Croix de Fair, zo geweldig mooi, de Franse Alpen. Ik kan het eigenlijk met geen pen beschrijven, ik was zwaar onder de indruk. Imposante bergtoppen waren nog bedekt met eeuwige sneeuw, wonderschone watervallen die uit rotsspleten leken te ontsnappen, en zich met hun woeste overweldigende kracht een weg baanden naar buiten. Ik kwam oprecht ogen tekort.

Onderweg stuitten we op twee stuwmeren, een lage en een hoge en man o man, wat was dat overweldigend allemachtig mooi. Het azuurblauw, de weerspiegeling, het was als een schilderijtje. Ik kon er geen genoeg van krijgen. En nog, als ik naar die foto’s kijk, sta ik weer daar, op dat punt. Dan zie ik al dat natuurschoon, en ben ik stil en verwonderd over zoveel pracht. 

Onderweg kwamen we heel veel fietsers tegen, stuk voor stuk bikkels, ploeterend omhoog. Vlak voor de top moesten we even inhouden, er liepen veel schapen op de weg en er reed een eenzame fietser voor ons. We gaven hem graag de ruimte voor zijn heroïsche prestatie, en toen we hem eenmaal inhaalden bedankte hij ons, duim omhoog. We glimlachten enthousiast naar elkaar, ik brulde nog een succes zijn kant op. Hij lachte en bikkelde door.

Wij treuzelden wat bovenop die top, maakten foto’s. Wat was dat zalig met het geluid van koeienbellen op de achtergrond. Vervolgens rommelden we naar beneden, zo langzaam mogelijk, want we wilden zo lang mogelijk van de route genieten.

Na een poosje haalde hij ons in, de eenzame fietser, met een bloedgang natuurlijk, op die fiets naar beneden. Hij grijnsde naar ons, wij lachten terug, duimen werden opgestoken, mooi was dat. Eenmaal onderaan die berg kregen we trek dus gingen we op zoek naar een boulangerie. Er was geen winkel te vinden, een hele poos niet, tot we langs een kleine tabac/presse reden die ook brood verkochten. Naast de winkel, op een bankje in de schaduw, zat de eenzame fietser. Volledig tevreden wat croissantjes te verorberen. We schoten alletwee in de lach en zwaaiden. Ik nam met een handgebaar mijn onzichtbare pet voor hem af, hij wenste ons nog een bonne vacance! Ik sprak al eens eerder over onverwachte ontmoetingen, dat ze als parels van je dag zijn, dit was er absoluut een in die categorie.

Grinnikend reden we door, de liefste en ik, met ons verse broodje. Niet veel later vonden we een mooi plekje aan het meer van Annecy. Bij een temperatuur van 31 graden stortte ik me in het prachtige azuurblauwe water. Niks meer aan doen zeg ik, dit was voor mij een absoluut perfecte dag!