Vier het leven!

Een goed feestje, ik ben er dol op. Een nacht doorhalen doe ik al jaren niet meer maar een fijn feestje met een lekkere live-band sla ik niet snel over. Met een koud biertje in je hand genieten van muziek. Want hoe zalig is het als je dat kan, muziek maken. In mijn jonge jaren heb ik eens een paar jaar gitaarles gehad. Tot ik ging puberen en er acuut mee kapte. Dat had waarschijnlijk ook te maken met die ontzettende suffe gitaarleraar maar toch is het jammer. Twee jaar blokfluit en drie jaar gitaarles heeft onder aan de streep bedroevend weinig opgeleverd. Zingen kan ik wel, in mijn hoofd tenminste. In de echte wereld klinkt het vals en vind ik zelden de juiste toonhoogte. Mijn waardering voor echte muzikanten is dus groot. En natuurlijk ben ik ook een tikkie jaloers op hun talent, het talent dat ik ontbeer.

Fijne feestjes

Ik kijk altijd uit naar die fijne feestjes met die ene leuke band. En als ik dan op zo’n avond naar dat podium sta te kijken kan ik niet anders dan vol bewondering zijn. Je moet het maar kunnen en vooral ook durven. Een hele zaal mee kunnen slepen met al dat enthousiasme, dat kan heus niet iedereen en ik vind het fantastisch. Er zijn er zat die er iets van vinden hoor, ongetwijfeld, maar waarom zou je er ingewikkeld over doen? Mensen blij maken en een leuke avond bezorgen, daar kan je onmogelijk je neus voor ophalen.

Met mijn vriendinnen is het inmiddels een soort van traditie geworden om te gaan kijken als ze in de buurt optreden. En we hebben zonder uitzondering altijd een fantastische avond. Meeslepende muziek en een publiek dat op zijn kop staat. Veel leuker dan dat wordt het niet. Van een avondje swingen knap ik altijd op.

Binnenkort mogen we weer. Dan staan ze geheel belangeloos te spelen in ons eigen mooie dorp om geld op te halen. Geld voor de minder bedeelden van Heemskerk. Vanaf 11 december staat er een glazen keet in ons dorpscentrum en daarom heen wordt er door heel veel mensen weer van alles georganiseerd. Een prachtig initiatief zo in die knusse decembermaand. En met die jongens van Paper Plane op het podium wordt het gegarandeerd weer een feestje. Want dat leven, dat moet je blijven vieren tenslotte. Ik verheug me er nu al op!