Als ik heel eerlijk ben was er maar weinig waar ik narrelig van werd toen onze kinderen opgroeiden. Ik genoot van het moederschap en alles wat erbij hoorde. Behalve die steeds weer terugkerende dagelijkse vraag: mam, wat eten we vandaag? Weerzinwekkend en gruwelijk, want er was er altijd wel eentje in ons gezin die iets niet lustte.
Onze oudste vind een hele hoop lekker, een hele hoop als het maar geen aardappels en groente zijn. Vroeger al en nu nog steeds. Onze jongste vond, je raad het al, vooral aardappels en groente lekker. Sommige groente welteverstaan, want onze jongste diva is zeer kieskeurig. De liefste houd niet zo van warm eten, voor liflafjes of iets met veel vlees kan je hem altijd storen, desnoods midden in de nacht. Ik bungelde een beetje mee en was vooral gefrustreerd dat er altijd wel eentje zijn neus op haalde, van wat ik op tafel wilde zetten. Als iets mijn motivatie tot ongeveer min tachtig laat dalen is dat het wel, die overduidelijke weerzin voor wat er in die pannen zat. Koken vond ik dus echt niet leuk.
Naarmate onze meiden steeds ouder werden probeerde ik van alles om ze andere dingen te laten eten. Mijn wisseldiensten hielpen ook niet echt dus greep ik regelmatig naar pannenkoeken en pizza, probleem opgelost.
Lekker vers koken
Soms had ik van die inspiratie momenten, dan was ik het ineens helemaal zat en ging ik het echt, vanaf dat moment, totaal anders doen. Ik ging lekker vers koken, alleen nog maar. Dan zwierf ik van winkel naar winkel op zoek naar verse waar en bijzondere ingrediƫnten. Fanatiek fietste ik dan richting de oosterse markt om vervolgens met tassen vol zalige versheid aan mijn stuur weer thuis te komen. Masterchef, eat your heart out!
Maar na een paar weken koos ik, volledig uit het lood geslagen door wat dan ook, weer voor gemak. Omdat wisseldiensten werken, kleine kinderen, een studie, verbouwingen, en de chaos van het dagelijks leven soms nou eenmaal uitnodigen om het jezelf vooral makkelijk te maken. Waarna het hele circus na een poosje weer van voor af aan begon.
Dankzij die inspiratie periodes kan ik een zalige rundvleescurry maken, fijne Italiaanse stoofschoteltjes en nog veel meer lekkers. Ik schud inmiddels ook een keur aan zalige zoetigheden uit mijn mouw. Cynt is na al die jaren kookstress helemaal van de balans. Lekker en gezond eten moet je af en toe gewoon afwisselen door iets dat misschien wat minder gezond is maar o zo lekker. Als je moe bent, druk bent of gewoon even geen zin hebt om te koken. Lief zijn voor jezelf is het toverwoord. Kiezen wat we gaan eten is tegenwoordig inmiddels een stuk eenvoudiger geworden. Dat onze meiden inmiddels de deur uit zijn helpt natuurlijk ook š