Quarantaine leven

Onze leefwereld is klein geworden, kleiner dan we tot voor kort gewend waren. Waar tot een paar maanden geleden de wereld aan onze voeten lag, en we onvermoeid die wereld lukraak over reisden, speelt ons leven zich nu heel dicht bij huis af.

rust

Gelukkig ben ik een huismus, en ben ik heel graag thuis. Met strand, bos en duin op loop afstand, blijft er weinig te wensen over. Midden in een dorp, met volop gezelligheid, en meerdere steden binnen handbereik is er niets dat ik mis, behalve wellicht wat meer rust. In die prachtige natuur om ons heen, is het eigenlijk alleen heel vroeg in de ochtend rustig, en dat is dan ook meteen mijn fijnste moment van de dag.

rust

Rust

Ook daarom hebben we ons busje gekocht, de liefste en ik, om samen die rust op te zoeken. Europa vinden we ver zat, ik wil gewoon snel thuis zijn als dat nodig is. En er zijn echt nog genoeg waanzinnig mooie plekken dichtbij huis, die we graag willen ontdekken. Je zal mij niet snel in de rij zien staan voor een bezienswaardigheid, welke dan ook, hoe minder mensen hoe beter. Buiten mijn favoriete feestjes natuurlijk, dan maak ik voor die drukte een uitzondering.

rust

Ultiem geluk is als we samen weer op reis gaan, met ons busje. De wereld bestaat dan uit ons tweetjes. Muziekje aan, en gewoon maar rijden. Langs kronkelweggetjes en onverwacht mooie natuur, weg van die snelweg. Geluk is soms zo eenvoudig. Dat brein van mij komt dan zo heerlijk los, van al dat moeten in dat alledaagse leven. Soms zeggen we uren niks, soms is er van alles te bespreken of zingen we luidkeels mee met onze favoriete nummers. Het is ontspanning ten top.

rust

Een snelle gehaaste wereld mag fijn aan mij voorbij gaan. Ik hoef niet meer te draven en overal met mijn snufferd bovenop te zitten. Vakanties met een wijntje en een boek in de zon, een eindeloze wandeling in de bergen, en af en toe een duik in een of ander onbekend water. Dan ben ik het gelukkigste meisje op aarde. Laat mij maar lekker saai zijn.

Soms moet je gewoon niet alles willen en wie weet gaan we daar straks wel naar toe. Naar een stapje terug in onze snelle wereld, waarbij er wat meer oog komt voor kwaliteit. Zodat die wereld gewoon een tandje langzamer gaat. Ik ben alvast voor.

Published by Cynthia Poen

Ik ben een schrijver, en daar ben ik retetrots op. Het duurde even, voor ik die woorden in mijn mond durfde te nemen in associatie met mezelf maar inmiddels doe ik het gewoon.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *