Ik dwaal wat door mijn huis en dat is momenteel echt genieten. De afgelopen maanden waren van het tropenjaren-genre, voor ons voelde dat zo tenminste. Voor wie heeft meegelezen snapt wat ik bedoel. Voor de nieuwe lezers: we verbouwden niet alleen ons eigen huis, maar deden er nog een appartementje bij van onze jongste. En ik startte in twee nieuwe functies, ook geen sinecure.
Maar ineens zijn er dingen af, struikel ik niet meer om de haverklap over verdwaalde emmers verf en rondslingerend gereedschap. En in plaats van die eeuwige klusoutfit, loop ik weer in gezellige kleedjes in de rondte. De laatste klus staat voor over een paar weken gepland, onze enorme achtertuin gaat volledig op de schop. Met een kangoo sloopte ik een paar weken geleden eigenhandig onze oude stenen schuur, samen met de liefste natuurlijk, en liepen we al dat puin weer om met onze trouwe kruiwagens. Die gaan binnenkort ritueel naar de sloop maar dat terzijde 🙂
Weer twee overvolle container rijker waren we het meer dan zat.
Puin
Maar wat wordt het prachtig, van binnen en van buiten, nu ook de voorkant van ons paleisje weer als nieuw is.
We kijken uit naar juli, dan zou alles af moeten zijn. Ondanks het feit dat onze prachtige houten schuur in plaats van in april, pas in augustus wordt geleverd. De frustratie daarover heb ik maar op een zijspoor geparkeerd, ik knapte niet op van het gezeur en de oeverloze stroom aan onbeantwoorde mailtjes. In onze huidige wereld, waar heftiger zaken spelen, zijn dat soort zaken nogal onbelangrijk zeg ik.
De laatste foto’s volgen volgende maand en daar verheug ik me enorm op, om die vol trots te mogen delen. De hangmat ligt al klaar om te worden opgehangen en in mijn hoofd is het al af. Kan ik jullie daarna weer heerlijk gaan vervelen met mijn reisverhalen. Want als het meezit gaan we nog even, in september. We duimen dat het kan!
Dan wordt het wel weer tijd om te verhuizen 😉
haha mooi niet!! ik ga zitten en leuk kijken 🙂