Campingflat

Het is een uurtje of twee. De liefste en ik zitten in de schaduw onder de bomen, lekker lui te zijn met een boek. Eerlijkheidshalve, hij zit met een boek en ik zit een gezellig stukje te schrijven. En net wanneer mijn ogen wat zwaar worden, hoor ik het. Stilzwijgend kijken we elkaar aan en grijnzen. Dat doordringende, zoemende geluid, we kennen het inmiddels. Te goed bijna.

We hebben zojuist nieuwe achterburen gekregen, want zo gaat dat nou eenmaal op een camping. En zoals tegenwoordig bij zoveel kampeerders wordt als eerste die schotel goed gezet. Caravan of camper op de plek, schotel uit en zoeken naar een signaal voor de televisie. Iedereen moet dat lekker voor zichzelf weten natuurlijk maar jammer vind ik het wel, al die schotels. Ze staan ook steeds vaker keurig opgesteld op statieven. Het is als een kille campingflat, met al die metalen apparaten op een rijtje. Voor mij doet het afbreuk aan alles wat ik romantisch vind aan kamperen.

‘Ik heb een error’ zegt hij geïrriteerd. ‘Een error, antwoord zij onzeker, wat is een error’? ‘Nou een error is een fout, snauwt hij kortaf en geïrriteerd terug, hij geeft een fout aan, een error, dat snap je toch wel’. Ongemakkelijk probeert ze te helpen, en ik heb razend veel medelijden met deze dame terwijl ik naar haar onzekere geschutter kijk. Want alleen het verkrijgen van een signaal voor die televisie kan hem nu nog in een beter humeur helpen gok ik. Waarschijnlijk zijn ze volkomen bekaf van dat reizen, deze twee. ‘Ga lekker zitten en neem eerst een koud biertje’ zou ik willen roepen maar ik hou vanzelfsprekend wijselijk mijn mond. ‘Niet mee bemoeien Cynt’, denk ik bij mezelf.

Televisie kijken op vakantie

De satellietschotel wordt verplaatst van plek naar plek. Naast onze hangmat, achter ons busje, steeds dichter en dichter bij. Zonder resultaat helaas, want de schotel blijft onherroepelijk ‘errorren’. Zoemend draait hij kansloos rond op zoek naar dat signaal. Dat ene signaal dat ervoor zorgt dat dat kastje in de caravan doet waar het voor gemaakt is, televisie kijken op vakantie.

Wij giebelen wat, en adviseren zacht mompelend alternatieve bezigheden in de avond, in plaats van die televisie. Een stevig potje zoenen, elkaar een voetmassage geven of een goed boek lezen. Sterren kijken, bij ons favoriet, ouderwets yahtzee spelen of gewoon een lekker potje vrijen. Flauw natuurlijk, dat weet ik heus, elk mens is anders, gelukkig maar. Maar wij vinden dat televisieloze tijdens de vakantie juist altijd zo fijn. Televisie kijken op vakantie, het is niet voor ons.

Na drie uur van noest geschuif, heel erg moedeloos gezucht en meermaals gemopper klinkt dan het verlossende ‘we hebben beeld’! ‘Godzijdank’ verzucht hij opgelucht. Tien minuten later zitten ze met zijn tweetjes in de caravan. Ik hoop dat ze ons gehoord hebben, en onze alternatieve adviezen aan het opvolgen zijn. Maar aan het geluid van die televisie te horen, gok ik zomaar van niet 🙂