Zouden we met heel Nederland aan die buis hebben gezeten gisteravond? Ik gok dat er maar weinig mensen waren die niet zaten te kijken, dat hoop ik tenminste. Ik vind het best spannend allemaal, wat er in de wereld gebeurd momenteel, en dat het in ons land en de landen om ons heen zo uit de hand lijkt te lopen.
Ik doe maar wat ik de laatste tijd voornamelijk deed, bijzonder weinig. En ik ben blij dat we op vakantie zijn geweest, want dat was zalig. En lekker om aan terug te denken, nu we weer een paar stappen terug moeten. Daar deed ik ook niks hoor. We gingen niet uit eten, bezochten geen marktje en bekeken geen leuke stad. Op de camping vond ik het al zalig genoeg, en afstand houden lukte daar prima.
Wankele evenwicht
Hoe kwetsbaar de hele gezondheidszorg is, merken wij dagelijks. Als we transferverpleegkundigen uit allerlei ziekenhuizen spreken bijvoorbeeld, die op zoek zijn naar een plek voor iemand. Want dat bed in dat ziekenhuis, is weer nodig voor iemand anders. En wij doen elke dag onze stinkende best om het voor elkaar te boksen, om dat lege plekje te organiseren. Met iedereen die binnen onze organisatie werkt. En dat is een uitdaging, elke dag opnieuw. Dat wankele evenwicht dat er was, voelen wij dubbel zo hard steeds wankeler worden. Maar zo ontzettend veel mensen worden geraakt, door dit drama.
Afgelopen zaterdag stond er een lading buurtkindjes bij ons aan de deur. Door de corona hadden ze besloten een maand eerder St Maarten te vieren. Wij moesten er om grinniken, om die ondeugende koppies. Met een hand vol drop vlogen ze weer door naar de volgende, schreeuwend en lachend om dat goeie idee dat ze samen hadden gebrouwen.
Ik ga weer terug naar een paar maanden geleden, en spreek onze meiden vooral weer via FaceTime, ik zwaai weer uit de verte naar mijn ouders en ik spreek helemaal niets af met anderen. Binnen mijn cirkel van invloed, draag ik met liefde elk minuscuul steentje bij. Zodat dat hele wankele evenwicht straks weer wat hersteld. Niet voor mezelf, maar voor een ander, voor elkaar. En dan hoop ik vooral dat iedereen dat probeert. Om hopelijk, heel snel, met zijn allen weer vooruit te kunnen.
Je bent er maar mooi klaar mee met die buurtkinderen van jullie…??
Weer mooi geschreven, wat het is me allemaal wat?
haha ik ben dol op die buurtkinderen, die houden de lol er heerlijk in! en dank je wel, het is zeker allemaal wat. En hopelijk heel snel geschiedenis, kunnen we eindelijk die buurtborrel doen 🙂 xx
de cirkel van invloed, wat een mooie term! Als we ons allemaal daarmee bezig houden, krijgt iedereen misschien weer het idee, dat we wel degelijk invloed hebben op wat er in de wereld om ons heen gebeurt
dank je wel Felice, ik denk zeker dat we invloed hebben, op ons gedrag bijvoorbeeld. Zo maken heel veel kleine beetjes, een heleboel verschil 🙂