Is het echt pas een paar weken geleden dat we zo heerlijk in de warmte stonden, en onze dag begonnen met een duik? Het voelt als een eeuwigheid geleden dat ik elke ochtend bij de boulangerie een vers broodje haalde. Wat is dat gewone leven alweer snel gewoon, echt bizar hoe rap dat gaat. Het gemak van die wc, lekker dichtbij tijdens die nachtplas, ik ben er allang weer aan gewend. Wat zouden we graag nog even gaan, met dat busje van ons, hoe heerlijk zou dat zijn. Maar corona rukt op, en de wereld veranderd bijna dagelijks. Als je de kranten mag geloven, ben je eigenlijk nergens meer veilig.
Had het maar een kleurtje, denk ik weleens, dan waren we dat malle virus zo kwijt. Knalroze of zo, of fluoriserend. Pimpelpaars met stippeltjes, whatever. Helaas is het net zo onzichtbaar als heel veel andere, meer onschuldige, virusjes. En zijn we voorlopig helaas nog niet klaar, met dat virus, in een wereld die elke dag een tikkie meer bizar voelt.
Dordogne
En dus zijn we vol goede moed onze volgende vakantie aan het voorbereiden, naast die volle werkweek. Want dagdromen is zalig, en ik doe het zo ontzettend graag. Samen hebben we bedacht, dat we wel een groot hefdak willen, voor ons schatje. Want wij hebben maar een hele miezerige, en dus bijzonder weinig staruimte. Nu dat lichaam wat strammer wordt, en dat opstaan dan toch minder flexibel verloopt, is extra bewegingsruimte wel lekker.
Als eerste gaan we de Dordogne ontdekken volgend jaar, hadden we bedacht. Lekker om daar de komende maanden bij weg te mijmeren. Een prachtig gebied waar we nog niet zijn geweest, dus dat wordt onze stip op die horizon. Gaan we in dat rommeltempo van ons, lekker binnendoor, volgend jaar richting heel veel nieuw natuurschoon. Bijkomend voordeel is dat die rivier geen stroomversnellingen kent, volgens de boekjes dan, dus ik kan kanoën tot ik scheel zie. Hoe heerlijk zal dat zijn! Beter ook, gezien mijn talent voor dat soort zaken, ik ontbeer het volledig. Ik ben in absolute topvorm, zolang die voeten maar gewoon op de grond kunnen blijven.
Voorlopig is het vooral werken en sparen, voor dat fijne grote dak en al die extra ruimte waar ik me nu al op verheug. Nu alleen nog even zorgen dat die corona historie wordt, ik dagdroom er alvast over 🙂
Ik droom even met je mee.
altijd leuk Peet! Hoe vordert de camper? 🙂
De camper is klaar, maar het is net zoals met een eigen huis. Eigenlijk ook nooit klaar.
In september met het prachtige weer in nederland kamperen bij de boer gedaan, heel leuk.
Heerlijk! Zo blijf je lekker bezig tenslotte, straks ga je je vervelen! wij kijken alweer uit naar het voorjaar 🙂