Vroeger, toen ik nog een klein meisje was, vond ik Sinterklaas al een prachtig feest en niet alleen omdat we cadeautjes kregen. Ik vond het magisch om mezelf voor even in die fantasiewereld onder te dompelen, en dat bleef naarmate ik ouder werd. Maar sommige van die avonden staan in mijn geheugen gegrift. Zoals die keer toen ik geopereerd werd op vijf december. Toen ik na de narcose van die ochtend weer een beetje scherp was, was pakjesavond afgelopen, grote zus had het meeste voor me uitgepakt. Wel gek dat die wazige sinterklaasavond, nog zo scherp in mijn gedachten is gebleven.
Opa strooide op sinterklaasavond altijd pepernoten om de hoek van de deur. Een paar minuten later maakte hij en oma dan hun entree, en volkomen opgewonden vertelden wij dan dat ze de Sint net waren misgelopen. Zo schattig.
Toen mijn zus en ik wat ouder werden, waren de sinterklaas avonden vooral hilarisch. Mijn vader moest zijn surprise vaak nog even snel in elkaar knutselen, en dan maakte hij niet de slimste keuzes. Eén keer had hij mijn zus haar favoriete Grease stickers op zijn surprise geplakt. De stickers die ze vol enthousiasme gespaard had en waar ze zo zuinig op was. Jeetje wat was ze woest, ook zo’n onuitwisbare herinnering.
Zijn surprises waren super origineel, dat dan weer wel. En ook zijn gedichten waren leuk. En lang, ook dat. Hoe hij dat in zo’n korte tijd voor elkaar kreeg weet ik niet, maar ik heb er nog steeds bewondering voor. Ook opa en oma werden niet vergeten, er werd altijd wat lekkers bij hun voor de deur gezet. Driftig werd er op hun voordeur geklopt, om vervolgens snel weg te rennen. Mijn vader vond het geweldig en ook ik ben er dol op, op dat soort acties.
Surprises
Toen onze meisjes de kleuterschool leeftijd hadden, heeft mijn moeder eens twee zwarte pietenpakken voor onze meiden gemaakt. Mijn mams was coupeuse vroeger en die pakken waren in één woord prachtig. In een doos met rijm werden ze voor de voordeur gezet, oma klopte hard op het raam om vervolgens samen met opa in de auto te genieten van de opgewonden kreten van onze meiden. Wat een onbetaalbaar moment was dat.
Het schoentje zetten, die opgewonden koppies, en de sint die te pas en te onpas werd gespot, achter de schoorstenen op het dak. Ik vind het een fantastisch feest en dat blijf ik vinden.
Tegenwoordig maak ik een lang rijm voor iedereen, dat hardop moet worden voorgelezen. En in plaats van speelgoed, probeer ik iets passends te bedenken met een kwinkslag, want ook dat hoort bij sinterklaas. Die surprises laten we tegenwoordig wel achterwege, zonder dat is het ook genieten. Van mij mogen onze meiden nog steeds een keer hun schoen zetten, ook al wonen ze niet meer thuis. Gewoon voor de gein vind ik dat enig, en van dat liedje zingen maken ze een hele show. Dat sinterklaasfeest heeft voor mij vooral te maken met familie, met elkaar verrassen en vooral met heel veel liefde.
Dat mooie feest, dat zit diepgeworteld in mijn hart! Mooi Sintfeest allemaal 🙂