Tradities, sommige moet je in ere houden. Neem nou het schoentje zetten, ik genoot ervan. En dat begon al op de dag van de intocht. De hele middag waren we buiten om Sint en zijn pieten te verwelkomen. Ik vond het altijd ontroerend om al die blije koppies te zien. Hulde aan het enthousiasme van al die mensen, die er samen een geweldig feest van maken voor die kleintjes. Compleet gesloopt gingen we aan het eind van de middag richting huis. Rozig van een warme douche en van alle spanning zetten ze dan, na het sinterklaasjournaal, voor het eerst hun schoentje. Twee van die pukkies zingend uit volle borst met natte haartjes en gloeiende wangen. Ik vond maar weinig mooier, dan die kostbare momenten.
Van mezelf kan ik me dat ook nog herinneren, dat schoen zetten voor de oude gaskachel. Tekeningen en wortels in je schoen en uit volle borst zingen. De volgende ochtend was het razend spannend of hij was geweest en wat er dan in zat. En s’ avonds stond die winterpeen uit je schoen dampend op tafel in een stamppotje, ik heb die link in al die jaren echt nooit gelegd.
Schoen zetten
Onze meiden kregen nooit grote cadeautjes in hun schoen. Meestal was het iets te snoepen op woe, en op zaterdag een kleinigheidje om mee te spelen. En alleen al bij het uitzoeken ervan, had ik een hoop lol. En dan dat moment van liedjes zingen bij de voordeur( bij ons kwam piet niet binnen, veel te eng. Bij ons ging alles door de brievenbus) terwijl onze oudste de brievenbus open hield. Dat moest want anders hoorde hij hun niet zingen. Ik stond er altijd smeltend bij te kijken, zoveel schattigheid.
Dat schoen zetten is altijd gebleven. Toen onze meiden al heel groot waren mocht het nog steeds. Het was mijn manier om iets leuks cadeau te doen in de sinterklaastijd. En nog steeds werd er met passie gezongen, vooral door de jongste, inclusief Beyoncé-uithalen en een hip toegevoegd ritme. Gierend van de slappe lach maakten ze er een minishow van. Wij zaten grijnzend te kijken naar zoveel gekkigheid. Dit jaar is het voor het eerst dat ze alletwee niet meer thuis wonen en er dus geen schoenen worden gezet. Ik denk dat ik dan mijn eigen schoen maar ga zetten. Je weet maar nooit tenslotte!
Hihihi en al wat in je schoen gekregen? Hier komt er ook 1x in deze periode wat lekkers in de schoenen, dat vind ik ook leuk! Ze hoeven er niet eens meer voor te zingen 😜
Verder kijken wij ook de intocht op tv omdat bij mijn zoveel herinneringen geeft, al vind ik het jammer al die discussies en protesten dat maakt van dit kinderfeest toch elke keer een dingetje! Gelukkig hebben de kinderen dit niet door😘
ja jammer is dat he?! ik heb Co zaterdag zijn schoen laten zetten haha, ook weer gezellig! ben benieuwd of ik ook nog wat in mijn schoen krijg een dezer dagen xx