Tijdens onze vakantie’s maak ik mijn foto’s regelmatig vanuit een rijdende auto. De liefste zit achter het stuur, en ik wring me in allerlei bochten om vanuit dat zijraam een foto te maken van alle spetterende vergezichten. Lukt niet altijd wonderwel, maar toch zit er regelmatig een mooi plaatje tussen. Het geeft in ieder geval iets weer van alles wat we die dag gezien hebben. Wij vinden dat leuk, die flitsplaatjes, en sommige zijn echt schitterende toevalstreffers.
Voor dat digitale tijdperk schoot je gewoon maar uit de losse pols wat fotorolletjes vol, dan was het een complete verrassing wat er uiteindelijk tevoorschijn kwam. Veel ervan was vaak bewogen, of het waren alleen maar gekke bekken, vaak kon ik een groot deel ervan meteen in de kliko gooien. Mijn oog voor mooie plaatjes groeit inmiddels, omdat ik er interesse in toon en steeds een beetje beter snap wat werkt op zo’n foto. Een plaatje schieten met je mobiel is zalig, want de mislukte wis ik gewoon lekker.
Fotoboek maken
Maar het terugkijken van al die prachtige plaatjes, dat deden we maar zelden. Want foto’s maken is leuk, maar na die vakantie keken we er nog maar sporadisch naar, die foto’s stonden maar wat nutteloos op die mobiel te staan. Superzonde eigenlijk. Dus maak ik tegenwoordig van onze vakanties een fotoboek. Gewoon van dag tot dag, en ook de simpele dingen zet ik erin. Juist die simpele dingen wil ik erin.
Foto’s van ons busje, of die ene leuke plek. Cynt vroeg in de ochtend op de fiets naar de boulangerie en al dat moois wat ik op de weg ernaar toe tegen kom. Zalige ontbijtjes, die ene dag die in al zijn eenvoud zo ontzettend fijn was, of die avond dat we zo zalig op dat terras hebben gegeten. Die prachtige zonsondergang waar we zo van smulden. Samen koken, ik en hij, samen onderweg. Geen spektakel maar gewoon fijn genieten.
Het is eigenlijk net als die houten kist waar we met een zwarte stift alle campings op schrijven waar we ooit zijn geweest. Voor een nachtje of soms iets langer, als een tastbaar souvenir. Ik kan genieten van dat ding tijdens een regenachtige dag. Al die plekjes, en al die mooie herinneringen, zwart op wit. En nu begint er dus ook een stapeltje fotoboeken te ontstaan, van alle fijne zwerftochten. Mijn doel is een dikke stapel, het begin is er al 😉