Geachte inbreker

Geachte inbreker,
Ik schrijf u naar aanleiding van uw brute inbraak van afgelopen nacht in het huis van mijn ouders. Mijn ouders, beide 82 jaar, waren gelukkig niet thuis toen u besloot om u zelf met grof geweld toegang te verlenen tot hun thuis. U liet hun veilige plek in complete ravage achter, in uw zucht naar hun waardevolle bezittingen. Zelfs de bodems van diverse kastjes lichtte u eruit, in de hoop op geheime bergplaatsen en verstopte rijkdommen.

Gelukkig ging u aan het elfstedenkruisje van mijn vader voorbij. Hij schaatste de tocht der tochten tweemaal, samen met zijn jongste broer. Machtig mooi was dat, wat waren we trots op hun prestatie, en nog steeds zijn we dat. Zijn jongste broer was eveneens zijn beste vriend en zijn sportmaatje, alle twee dol op gekkigheid en razend ondeugend. We waren allemaal gek op dat bijzondere mens, zijn liefde was zo waardevol, zo dierbaar. Hij mocht helaas maar vijftig jaar worden en ook daarom is dat kruisje van onschatbare waarde, door alles wat eraan vastkleeft.

De stapel hardloopmedailles van papa, die u zo rijkelijk over de vloer van mijn oude slaapkamertje verspreidde, liet u achter als oud vuil. Mijn vader kreeg kanker, toen ik nog maar een kleuter was, en een poosje was het heel erg spannend of hij het wel zou halen. Na zijn ziek zijn ging hij hardlopen, en elke medaille die hij daarna behaalde is pure rijkdom.

Waardevol

Vervolgens keerde u het sieradenkistje van mama ongeduldig ondersteboven, en waarschijnlijk trok u uit pure frustratie een deel van haar kralenkettingen stuk. Want de macaroni-kettingen en goedkope van plastic waren niet wat u had verwacht toen u het kistje opende. Dat gok ik tenminste. Voor mama staan ze echter voor de liefde van haar kinderen en kleinkinderen, ze staan voor al die moederdagen en andere speciale dagen waarop ze zelfgeknutselde of goedkope prularia cadeau kreeg. Dat alles heeft u nu bezoedeld en bepoteld, wreed stukgemaakt en vertrapt. Alles wat zo waardevol is, werd door u vernield. Dat niet alles wat voor een ander waardevol is, geld waard is kan ik u vast niet uitleggen.

Ik heb niet de illusie dat u verantwoording af moet leggen voor wat u gedaan hebt, daar heb ik me al bij neergelegd. Ondanks de enorme inzet van de forensische dienst. Toch wil ik u hierbij graag meegeven dat u een kansloze kneus bent. Om iemands veilige plek zo volledig te vertrappen. Omdat u zelf te lui of te stom bent om uw eigen geld te verdienen. Ik denk te stom, dat weet ik eigenlijk wel zeker, absoluut te stom. De ontzetting en het verdriet in de ogen van mijn ouders was vreselijk om te zien. Blijkbaar is niets veilig voor de grijpgrage handen van losers zoals u. Mocht karma echt bestaan, dan hoop ik oprecht dat het u keihard te pakken krijgt.