Verdwalend in mijn gedachten verschuil ik me
Voor de waanzin van de wereld, die dwaasheid die me raakt
Mijn wanhopige zoektocht naar buiten
Naar wat een mens, een mooi mens maakt
Vind ik rust in stilte, in steeds opnieuw ontsnappen
ontworstelen aan dat wat negatief kleeft
Als een vlinder, zoekend naar het licht
ontpopt de vrijheid die van binnen leeft
Onpeilbare liefde en leven, dat borrelt en bruist
overweldigende kwetsbaarheid, de onmacht van mijn hunkering
naar huid op huid, aanraken en ontmoeten
geef ik me onvoorwaardelijk bloot
gooi ik dat masker voor altijd in de goot