Opvallend in Zweden? De auto’s met die enorme koplampen voorop en de eindeloze stapels hout langs de kant van de weg. Rijen of hele kleine rijtjes postbussen vlak aan de doorgaande weg, een makkie voor de postbode. Vriendelijkheid en behulpzaamheid, zonder uitzondering, en ze spreken ook fijn engels, ik hoef mijn handen en voeten bijna niet te gebruiken 🙂
De ouderwetse muntjes voor warm douche water op de campings brengt herinneringen terug en die fijne algemene keuken, die hebben we omarmd. Die zon die maar niet weggaat( als hij schijnt tenminste) en bossen, eindeloze bossen en elke vijf minuten nieuwe meren, waanzinnig mooi. Volkomen onder de indruk van de rust en het feit dat we al zolang geen file of drukte tegen zijn gekomen. Niet gewend maar superzalig!
Wat Noorwegen betreft, daar zijn ze ook zo vriendelijk en behulpzaam. Echte natuurliefhebbers, mooi is dat. Ruige, brute natuur, waar ik maar kijk. Watervallen en wilde stromen en sneeuwpieken en nog veel meer! Tot zover dan he?! We zitten nu nog in het hoge noorden. De schoonheid van Lofoten staat nog haarscherp op mijn netvlies.
Regen
De laatste dagen hebben we weinig mazzel met het weer helaas, dat is pech maar ik laat het mijn goede humeur niet verpesten. Inmiddels voel ik me een beetje als mijn vader, door al die rendieren die we in het wild zien en mijn enthousiasme daarover. Toen we vroeger met hem in de bergen wandelden maakte hij heel veel foto’s van klimmende geiten, de dia’s ervan zijn praktisch ontelbaar en we hebben hem er regelmatig mee geplaagd. Mijn rendierfoto’s beginnen een tikkie op die hoeveelheid berggeitfotos te lijken 🙂
Vandaag reden we een deel van de kustroute en deze keer hadden we de goede pontjes in 1 keer te pakken( dat kon ook bijna niet anders) Tijdens die rit regende het werkelijk pijpenstelen dus veel zagen we niet, zo jammer, we nemen het maar zoals het komt. Tijdens die rit kreeg ik onverwacht een aantal berichten van lezers van mijn boek( in mei kwam er een bundel van mij uit met verhalen over mijn werk, ik ben verpleegkundige) Ondanks het balleweer werd ik heel erg warm van binnen, ik ben zo dankbaar voor al die positieve reacties. Zo’n boek schrijven is best heel erg spannend en mooie woorden doen goed, heel erg goed.
Eind van de dag reden we een niet zo charmante camping op. Wie wil er tenslotte kamperen met dat slechte weer 🙂 Maar we staan, en mijn bedje is warm en droog, ook niet onbelangrijk. De fietsers die we tegen kwamen vandaag, wat een bikkels, diepe buiging voor die gasten! Ik hoop nu vooral dat het ooit nog droog wordt, ik duim dus nog even vanavond. Morgen weer op pad 😉