Razend gastvrij

eieren met spek

Die niet zo charmante camping van gister bleek wel razend gastvrij. Qua pittoresk wellicht niet juf van het maar wat wilde ik nou. We zaten nog steeds boven de poolcirkel en de sneeuw was hier amper verdwenen, daarbij was deze plek ook nog eens behoorlijk afgelegen. Niet zeiken dus Cynt, ik heb mezelf kort maar bestraffend toegesproken, de regen had me blijkbaar een tikkie narrelig gemaakt.

In de algemene ruimte van de camping werd een zalig koud biertje inclusief koud glas geserveerd, voor een stel natgeregende fietsers was er een soort schuur met stapelbedden waar ze gebruik van mochten maken (alle hutten waren namelijk verhuurd) en een stel motorrijders sliepen in een oude caravan die avond. Geen idee of dat al geboekt was of niet, maakt ook niet uit, voor elke reiziger was er een warme droge plek die avond.

Noorwegen

Ik vond het een avontuur om met twee veerponten over te moeten gister, en niet alleen door dat andere avontuur 🙂 Maar dat je zonder die pontjes dus niet door kan rijden en dus zonder die veerboot via dezelfde weg terug moet vond ik een aparte sensatie. Vanmorgen was het zowaar droog, na een ruige nacht van tien uur slaap( wij waren ook verbaasd!) We juichten, zachtjes maar opgetogen 🙂 De liefste zette een grote pot koffie en bakte een pannetje vol eieren met spek. Met een gevulde maag waren we klaar om op pad te gaan.

Eieren met spek

Ik schreef gister over alles wat me zo opviel in Scandinavië maar daar horen die prachtige rode huisjes natuurlijk ook bij. En de enorme houten rekken vol drogende vis op Lofoten. De meren die hier als spiegels zijn soms vind ik ook echt zo prachtig. De ongereptheid is waanzinnig mooi.

Svenningdalen

Bij een supermarkt annex ‘winkel van Sinkel’ haalden we nog een vers brood (die ik daar zelf door de snijmachine mocht halen, grote grijns), nieuwe eieren en spek( je weet maar nooit wanneer we weer een stevig ontbijt nodig hebben) en vervolgens koetelden we langzaam naar beneden richting Trofors.

Daar vonden we een prachtplekkie. De zon scheen inmiddels dus die lange broek kon mooi weer uit, bofkonten! Ik gok dat we het hier nog wel een dag uithouden 🙂

Published by Cynthia Poen

Ik ben een schrijver, en daar ben ik retetrots op. Het duurde even, voor ik die woorden in mijn mond durfde te nemen in associatie met mezelf maar inmiddels doe ik het gewoon.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *