Alweer voorbij

vers broodje

Tijdens zo’n roadtrip en tijdens het kamperen zelf vind ik het heerlijk om uitgebreid om me heen te kijken. Zoveel verschillende mensen, zoveel kampeermiddelen, geweldig is dat. De ene camper is nog mooier, groter en aparter dan de andere. Waar doen ze het allemaal van denk ik als ik sommige loeiers voorbij zie komen, dat moet wat kosten 🙂

Onze vakantie hier in Scandinavië loopt ten einde, maar we plakken er nog wel wat dagen aan in Duitsland of Nederland. De keuze is reuze en wij houden zo van dat ‘op de bonnefooi’ reizen. Dus echt afscheid nemen van dat lukraak hoeft nog niet. Nog een paar dagen buiten potjes koken, nog even geen hectiek en vooral lekker met zijn tweetjes zijn.

We hebben razend veel moois gezien, kilometer na kilometer aan waanzinnige natuur. We zagen vosjes, massa’s rendieren, twee elanden, kraanvogels(dank voor de hulp, ik wist het even niet :-)) en helaas ook een lading muggen. Wat een rotzakken. Oogstrelende meren kwamen voorbij, ontelbare rode huisjes en bloemen, velden vol, ik ben er dol op. Lofoten stal mijn hart, Lapland was te gek en ook de fjorden, wauw.

Vers broodje

Toch blijk ik een echte francofiel te zijn ( toch een soort van vloeken als je nog in Scandinavië bent, sorry) Want in elk gehucht in Frankrijk, hoe verlaten ook, kan je wel een vers broodje kopen. Dat is altijd mijn taakje op vakantie, terwijl de liefste koffie zet 🙂 In de vroege ochtendzon op de fiets op zoek gaan naar een warme bakker om iets kraakvers te halen voor het ontbijt. Dat is voor mij vakantie. En dat heb ik dus gemist. Gek dat ik dat hier zo overduidelijk voelde, dat ik zo houd van Frankrijk.

Voor alle nieuwe meelezers( en dat waren er echt een berg) dank voor het enthousiasme. Ik werd er heel blij van dat mijn reisverslagen in grote getale werden gelezen! Voor wie meer van mij wil lezen, ik heb een eigen Facebookpagina ‘Cynt blogt’. Voor alle anderen: wie weet tot ziens, proost en nog een fijne vakantie. Groetjes van mij 🙂

Published by Cynthia Poen

Ik ben een schrijver, en daar ben ik retetrots op. Het duurde even, voor ik die woorden in mijn mond durfde te nemen in associatie met mezelf maar inmiddels doe ik het gewoon.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *