Als jong meisje was ik vaak te vinden in de bieb. Met een tas vol ongelezen schatten snelde ik dan weer naar huis. Ik wist in mijn hoofd vaak al met welk boek ik wilde beginnen, en tijdens die tocht naar huis was ik volop aan het voorpretten. Eenmaal thuis kroop ik in een stoel of een hoekje van de bank om me te verliezen in mijn verse stapel.
Mijn moeder moest me met enige regelmaat roepen omdat ik zo compleet ‘in’ mijn verhaal zat.
Naarmate ik ouder werd waren de Tina-boeken ook favoriet. Vol strips en zalige verhalen. Wij woonden om de hoek van de markt dus ging ik op vrijdag de markt op voor een rondje drop en verse boeken. Bij de kraam met tweedehands boeken mocht ik mijn gelezen schatten weer omruilen voor nieuwe. Ik tipte van geluk als er weer een nieuwe Dick Francis lag. Of een verse Felix Thijssen.
Ik ben een vreemde, ik weet het hoor
Met een grote pot thee, en die zak drop, kroop ik dan op het bankje op mijn kamer om me te verliezen in al dat leesvoer. Heerlijk fantaseren over beroemd zijn, mooi of razend slim. Dromerig verlangde ik er ook naar om vanuit armoede meegesleept te worden naar het prinsessendom, of ik vereenzelvigde mijzelf met de anti-held uit de Francis boeken.
bibliotheek
Ik vrat het verhaal op en wenste bij de laatste bladzijde dat dat prachtige verhaal nog ongelezen was en ik er nog aan moest beginnen.
Omdat het zo prachtig was en zo zalig voelde om me erin te verliezen.
Het schetst mijn bewondering voor schrijvers, en voor al die boeken in de bibliotheek. Afgelopen week kwam ik mezelf onverwacht tegen, in onze eigen bieb. Als in een rasecht sprookje stond ik daar ineens, tussen al die prachtige schrijvers. Als jong meisje had ik je uitgelachen als je me dat had verteld. Ik met mijn boek in de bieb. Tuurlijk joh 😉
Ik kruip even een poosje weg in mijn eigen hoofd, want daar ga ik een hele tijd volop van genieten!