De release

‘Zelden zo’n slecht boek gelezen‘. ‘Ik kwam er niet door heen, vreselijk‘. ‘Waardeloos geschreven‘. Ik heb hem gister in de allesbrander gesmeten, was dat boek nog ergens goed voor‘.

Gelukkig schrok ik op dat moment wakker 😉 Volkomen in paniek lag ik mezelf tot rust te manen.

Mijn nachten zijn momenteel, op zijn zachtst gezegd, nogal onrustig. Gespannen. Met geknepen billen wacht ik op de dag dat mijn boek gelanceerd wordt. Opgewonden en tegelijkertijd vol tegenzin. Mijn gevoel veranderd elke vijf minuten van: ‘het is gewoon lekker leesbaar Cynt’, tot ‘waarom wilde ik dit in vredesnaam’? Of: Had ik dat ene stuk niet anders moeten schrijven?

Beter. Strakker. 

De ‘wat als’ giert als een constant luchtalarm door mijn brein en hem uitzetten lukt me niet.

Afgelopen week moest ik die langverwachte proefdruk checken. Dat is altijd een bijzonder moment en ik mocht het voor de tweede keer meemaken. Al die door jou geschreven woorden, prachtig over heel veel pagina’s verdeeld. Met een voorblad, en die officiële ‘alle rechten voorbehouden’ die daar statig staat te staan. Mijn naam prominent bovenaan. Het is echt zo tof, ik kan het niet uitleggen. Werkelijk waar niet, wat het doet met mij. Het is overweldigend, en mooi en….allesomvattend op dit moment( lekker dramatisch laat ik me erdoor meeslepen)

Gespannen

Heel secuur ben ik door die proefdruk heengegaan. Dit moest nog anders, dat woordje kon wel weg en daar stond een tikfout. Nog een keer erlangs, en nog eens. En toen moest ik op akkoord drukken. Mijn vinger dwaalde boven die knop. Wist ik het zeker? Heel zeker? Heel beladen vond ik dat, want dan is het gedaan, als ik erop druk. Klaar. Af. Kan ik niks meer schrappen, gummen of herschrijven.

Na die druk op de knop was er opluchting, blijdschap en een wat surreëel gevoel.

Erna kwam direct de twijfel. Wist ik wel zeker dat ik niks gemist had? Waren alle pagina’s echt zoals het hoorde? Stonden ze mooi op volgorde, was er geen tekst weggevallen en wist ik zeker dat ik nergens overheen had gelezen?

Het is gekmakend. Echt.

Want ik wil, meer dan wat ook, dat het goed is.

Nu ga ik dus met geknepen billen wachten tot ik het bericht krijg dat de eerste bestellingen de deur uit zijn. Dat hij op de mat is gevallen bij mensen. En dat ze hem dus gaan lezen.

Pas als ik de eerste recensies binnenkrijg heb ik rust….denk ik 😉