Kees stond voor het raam naar buiten te kijken. De wolken oogden dreigend. Zwart. ‘Er zit onweer in de lucht Anja, zouden de buren wel op tijd binnen zijn denk je? Voor het noodweer losbarst? Die zijn zeker nog in hun moestuin’? ‘Wat kan mij dat nou schelen’. Anja haar breipennen tikten tegen elkaar, het venijnContinue reading “Kees”
Category Archives: Mijn schrijversleven
Restje geluk
Yvette kijkt naar buiten, de storm is op zijn hoogtepunt en het onweer laat haar inwendig sidderen. Een volgende schicht treft genadeloos zijn zelfgekozen doel. De mok in haar handen valt, en spat op de stenen keukenvloer uiteen in wel duizend stukjes. Zijn mok. Zijn allerlaatste koestering voor haar nu koude, lege handen.
Moeder
Moeder. Hij bleef het bizar vinden om zo genoemd te worden. Het voelde als een titel die niet bij hem hoorde, om meerdere redenen. Allereerst was hij een man, dus praktisch gezien kon hij geen moeder zijn, alle gender-discussies voor het gemak voor nu opzij schuivend. Daarbij had hij bij de titel van moeder zelfContinue reading “Moeder”
Tadaaaaa
Daar is ze dan. Eindelijk. En wat vind ik het weer spannend, en verwarrend en wat nog. Het is opnieuw een onvervalst avontuur waar ik in beland ben. Aan de vooravond van de geboorte van dit papieren kindje vroeg ik mezelf waarom ik dit wilde. Waarom stel ik mezelf bloot aan ‘weer een boek’. WeerContinue reading “Tadaaaaa”
Grote sprong
Sinds ik mijn thriller aan het herschrijven ben is er naast die ontspanning ook nog een ander gevoel. Er is een schuldgevoel dat aandacht vraagt. Richting al die mensen die mijn boek kochten en er zo enthousiast een mooie recensie over schreven. Want de originele versie gaat veranderen. Beter worden. Hoop ik. Maar die beslissingContinue reading “Grote sprong”
Opluchting
Ik ben geen schrijver, geen echte in ieder geval, en als ik heel eerlijk ben is die gedachte een opluchting. Die lat kan meteen heerlijk naar beneden, er zijn geen verwachtingen waar ik aan moet voldoen en ik ben volledig vrij in ‘wat wel of wat niet’. Aan mij is er niets literairs, ik hebContinue reading “Opluchting”
Vervuld deel 7
Op de rand van het fonteintje lag een nieuwe predictor. Bij elke plas hield ze steeds een ongebruikte onder de straal. En bij elke test verschenen er na een poosje twee streepjes. Twee streepjes die haar leven de vervulling zouden geven waar ze vol hartstocht naar verlangde. Ze was zo opgetogen geweest toen ze hemContinue reading “Vervuld deel 7”
Vervuld deel 6
Doortastend liep ze door de keuken, ergens achterin een van de kastjes moest ze nog een pot hebben, dat wist ze absoluut zeker. De gedachte aan die ene nacht riep een gevoel van schaamte bij haar op. Ze was aangeschoten geweest, en na die vurige vrijpartij had ze de rest van de nacht boven deContinue reading “Vervuld deel 6”
Een nieuw begin
Schrijven is persoonlijk, en dat geld zeker voor mij, Ik stop mijn hart in alles wat ik schrijf. En dat ging de laatste tijd moeizaam. Het plezier was eraf. Gister was het moment dat ik definitief een streep heb gezet onder mijn tweede boek. Dat klinkt wat dramatisch maar voor mij voelt het als eenContinue reading “Een nieuw begin”
Vergeten
De laatste tijd kon ik mijn ‘ja fijn’ niet meer vinden. Moe had de overhand. Soms zijn daar van die periodes, ook bij mij. Zelfs bij mij. Het was druk in mijn hoofd, na een roerige periode in werk en privé, en zodra dat woelige water wat kalmer wordt doorvoel ik het pas echt. ZoContinue reading “Vergeten”