Verliefd!

natuur

Baskenland wat ben je mooi. De natuur is ruig en van een adembenemende schoonheid, de ‘patatas bravas pikante’ is onvervalst zalig en ik ben inmiddels verslingerd aan rode wijn met cola. Dat is wat ze hier veel drinken, de appelcider daarentegen kan me niet bekoren 😉

Een deel van onze route is puur toevallig eveneens ‘santiago de compostela route’ en we komen dan ook geregeld wandelaars tegen. Als ik over een poosje echt veel vrije tijd heb zou ik er met liefde een deel van willen lopen, dat lijkt me oprecht fantastisch. 

Camping playa Joyel is een joekel, de helft is afgetopt met dicht op elkaar staande bungalows en vaste plekkers. Die vullen de volledige kampeerstek met hun kampeermiddel, enorme grondzeilen en een kooktent. Ook dat hebben ze hier allemaal. Een klein vierkant tentje waar een keukentje in wordt gefabriekt. Een kookstel, dubbele koelkast en een kastje vol potten, pannen en kookgerei. Gister zagen we zo’n vaste plekker de boel voor het kampeerseizoen optuigen. De godganse dag werkten ze zich in het zweet, en aan het eind van de middag was die hele kampeerplek volgeprakt. Vervolgens werd alles in enorme blauwe zeilen ingepakt, zorgvuldig dichtgebonden en kritisch nagelopen.

En daarna gingen ze weer.

Ik keek er vol verbazing naar. Ieder zijn ding maar mij niet bellen. Als je op een flatje vijf hoog achter woont snap ik het volledig, maar toch 😉

Natuur

Tijdens onze route zien we enorme vijgenbomen lukraak langs de kant van de weg staan, eb en vloed zijn in de golf van Biskaje zeer aanwezig( ik kon tijdens eb zo naar enorme kliffen lopen omdat ze waren drooggevallen) en de taal klinkt als koeterwaals in het kwadraat. Die paar spaanse woordjes die ik ken zijn volkomen nutteloos hier 🙂

Engels spreken ze hier amper, maar met handen en voeten praten doen ze met een grote glimlach.

Ik ben verliefd geworden op baskenland, dat lijkt me inmiddels overduidelijk. Ik had oprecht niet verwacht dat het hier zo mooi zou zijn. Zo fijn.

Vanmiddag reden we wederom een rustige camping op, heerlijk na een paar dagen chaos, en ook de baai bleek hier adembenemend. De foto’s doen het echt geen recht, dat moet je gewoon met eigen ogen aanschouwen ( echt, doen!) Jarraitu bihar!

Published by Cynthia Poen

Ik ben een schrijver, en daar ben ik retetrots op. Het duurde even, voor ik die woorden in mijn mond durfde te nemen in associatie met mezelf maar inmiddels doe ik het gewoon.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *