Samen

Zij is ernstig ziek, hij ziet zijn leven niet voor zich zonder haar. Ze willen dat onvermijdelijke einde samen aangaan en dat willen ze al jaren. Al sinds ze weten dat het niet heel lang meer duurt zijn de gesprekken doelgerichter geworden, praktischer.

Voor een weggaan hand in hand.

Hun levenspad was grillig, vol verwoesting maar ook vol met groot geluk. Zij was zijn stabiele factor en hij was de hare. Aan meer dan ‘zij samen’ hadden ze geen behoefte. Waar hij ging, ging zij en andersom.

Noodgedwongen komen ze bij ons wonen. De achteruitgang gaat razendsnel en thuis wonen lukt niet meer. In hun hoofd was er dat prachtige plaatje met een afscheid in hun fijne thuis, maar de kwetsbaarheid haalde ze in en nog niet alles was al geregeld.

Hun wens bleef echter onveranderd.

Ik zie hen en denk aan ‘Voorgoed samen‘ ,die prachtige film die werd gemaakt over een echtpaar dat samen heel bewust hun afscheid regelden. De ontroering die ik na het zien van die film voelde roert zich weer in mijn lijf.

Het appartement staat vol foto’s. Van kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Zij tweetjes hebben samen een prachtige familie gecreëerd. Hun liefde oogt hecht, dierbaar, ze hebben aan een half woord van de ander genoeg. Ze kijken uit naar die laatste dag, en zijn overtuigd dat ze alle lieverds die ze ooit verloren weer terug gaan zien.

Afscheid

Het geeft rust dat ze zelf voor hun einde kunnen kiezen. Mogen kiezen. Ze plannen het afscheid van de familie met grote zorgvuldigheid en willen samen met de kinderen een datum prikken. Tot zij ineens, onverwacht en razendsnel, overlijd.

Zijn ontreddering is groot, zijn vastbeslotenheid is echter groter. Ze hadden afgesproken samen afscheid te nemen en hij wijkt niet af van hun afspraak. Hij kan amper wachten om haar te volgen en telt letterlijk de uren.

Zijn afscheid van het aardse leven is binnen een paar dagen rond en hij omarmt zijn einde vol overgave.

Voor de familie is het een rollercoaster van emotie. Maar ik ben diep getroffen door het respect van de achterblijvers, voor die grote wens van hun ouders.

‘Samen in het leven en samen in de dood’