Aftellen

We zijn aan het aftellen, de liefste en ik, richting die zalige weken vrij die naar ons lonken. Alleen de eerste campingplek staat gepland, verder ligt de hele vakantie nog open. Om lukraak in te kleuren. Tropische bestemmingen, all inclusive hotels of citytrips zijn aan ons niet besteed, wij zoeken vooral de rust op.

Vandaag kopte de krant dat we kuddedieren zijn, volgzaam en lui, en dat het daarom op sommige plekken zo druk is. Amsterdam, Bali en Venetië, we kunnen over de hoofden lopen. En ook de Nederlandse stranden doen een duit in het zakje. Zodra de zon schijnt staan we en masse in de file en schuiven we met ons handdoekje tussen de rest van de mensen.

Ik mag graag denken dat ik daarop een uitzondering ben. Zo zijn er nog veel meer, natuurlijk, die net als ik niet snel in die mensenmassa te vinden zijn, maar toch, geen kuddedier hoop ik.

Rustig

Ook al liggen strand en duinen bij mij om de hoek, ik kom er alleen als het rustig is. Vroeg in de ochtend op een zomerse dag is mijn lievelingsmoment om op het strand te zijn. Stil en leeg, met de belofte van een warme dag die nog fijn voelt op je huid. Op mijn gemak dobber ik in de golven, met niks anders dan de zee om me heen. Daar laad mijn batterij van op.

Ik geniet niet van lange rijen, mensenmassa’s en drukte.

Over een paar weken gaan we weer. Rommelen we binnendoor op zoek naar prachtige plekjes natuur. Gewapend met een pot koffie, een stokbrood dat we onderweg bij een fijne franse bakker hebben gescoord en met veel zin om alle drukte achter ons te laten.

De tas met ‘deze boeken wil ik nog lezen’ staat al klaar. En de ruimte voor het herschrijven van mijn thriller roept ook. Zaligheid. Voor even laten we los waar we elke dag vol enthousiasme onze dagen mee vullen en gaan we op zoek naar anders, naar ook heel fijn, lekker met zijn tweetjes 🙂