Ongekende gezelligheid

Die twee kruimels van hiernaast groeien als kool, net als die kruimel die mij oma noemt trouwens. ( de allerkleinste groeit ook als kool hoor maar die zegt nog niks :-))Het is van een ongekende gezelligheid.

Als ik een luie ochtend heb, en nog boven ben, luister ik door het open raam naar het gekwebbel van die twee van hiernaast. Hun dagen beginnen meestal vroeg sinds ‘naar school gaan’ zijn intrede heeft gedaan. Rasechte levensvragen komen ook voorbij. Zoals: ‘mama, is het vandaag al morgen’? Daar is over nagedacht hè, je weet het. Ze giechelen, mopperen en sprankelen volop. En buuffie geniet mee.

Van de opgewonden sinterklaastijd, wanneer alles ineens zo spannend is, van de verhalen die ongecensureerd met mij worden gedeeld en van de oneindige stroom knutselwerkjes. Onze koelkast hangt heerlijk vol. Maar niet elk knutselwerkje beland in onze brievenbus, voor Milou wordt nu ook geschilderd, geplakt en ingepakt. Het is zo zoet.

Gezelligheid

Ook kleine Milou is in een nieuwe fase beland, haar ontdekkingstochten worden steeds avontuurlijker. Die twee van hiernaast weet ze inmiddels ook met gemak te vinden. Verlangend staat ze te wijzen naar de voordeur of ze gluurt van een afstandje door het voorraam. Als ze niet thuis zijn dan zijn: ‘Aimymees op school’.

Wij vinden het een plausibele verklaring 🙂

Stoepkrijten met Mees is altijd goed en ze stapt zonder voorbehoud de drempel van de buren over om even ‘Aimy kijken’. Allerlei speelgoed krijgt ze door die twee van hiernaast vol enthousiasme aangeboden. Ze kletst de oren van je hoofd en weet precies wat ze wil. En wat ze niet wil.

Afgelopen week waren we ook even op bezoek bij de buurtjes want Aimy had een schilderwerkje gemaakt, een kerstkaart getekend en dat had ze prachtig ingepakt. Voor Milou welteverstaan. Middenin de kamer besluit die kleinste dat haar laarzen wel uit kunnen, hier is het gezellig dus blijft ze spelen. Samen met dat buurmeisje van mij zit ze op haar knietjes met de bouwkraan spelen. Autootjes schieten door de keuken. Aimy legt geduldig uit hoe alles werkt. ‘Mama mag Milou ook boven, mijn nieuwe bed zien’? Ze rammelen van enthousiasme en begrijpen elkaar, ook zonder woorden, volledig.

Het is puur goud.

En deze Oma/buuf? Die probeert dat alles zoveel mogelijk in haar geheugen op te slaan.