Werken met kerst, het is niet mijn favoriete bezigheid, en ook mijn gezin heeft me liever thuis. Maar dankzij de liefste, die standaard zorgde voor een sfeervol ontbijtje, startte mijn kerst altijd heerlijk knus.
Veel cliënten krijgen met de kerstdagen familiebezoek dus was ik standaard extra vroeg op pad. Helaas zijn er ook veel cliënten die het zonder bezoek moeten doen, bij sommige ben ik die dag de enige.
Als ik door de stilte van de vroege ochtend fiets voel ik me alleen op de wereld. Onzin natuurlijk, er zijn nog veel meer mensen aan het werk. Maar zo in mijn up op de fiets voel ik me even Remy
Ik parkeer mijn fiets voor het huis van de eerste zorgvrager, hij is 94 en dankbaar dat hij nog thuis woont. Als ik hem voorzichtig wakker maak krijg ik een glimlach van oor tot oor. Ik ben acuut vergeten dat ik die ochtend eigenlijk geen zin had om te werken.
Ik help hem in zijn mooie pak en samen lopen we de trap af. Ik sla zijn aanbod voor een sneetje kerstbrood af, snij voor hem wel een plak en zet een potje thee. De kerstlichtjes maken zijn ontbijt extra gezellig ✨Met een zwaai neem ik afscheid en fiets naar het tweede adres.
Onderweg hoor ik de kerkklokken 🔔luiden, de vroege mis start ook vroeg. Het ontroert me altijd, dat geluid. Het maakt dat ik me extra ‘kerstig’ voel.
Kerstdagen
Als ik bij mijn volgende adres aanbel is de woonkamer nog donker. Het grootste deel van dit huis wordt niet gebruikt, het dagelijks leven speelt zich af in de serre achter het huis en daar branden de lichtjes van de kerstboom al🎄Ik verzorg de oude dame op bed, en maak een praatje met haar echtgenoot.
Ik sla wederom het aanbod voor een plakje kerstbrood af en vervolg mijn route.
Bij alle cliënten branden er volop kerstlichtjes en overal ben ik welkom. Het is altijd bijzonder om te werken tijdens deze dagen. Warme herinneringen komen voorbij en soms stromen er warme tranen.
Deze dagen zijn voor veel mensen extra beladen door het gemis en de eenzaamheid. Overal neem ik tijd om te zorgen en op sommige adressen blijf ik een paar minuten plakken.
Voor een praatje en wat oprechte aandacht.
Rond half een ben ik klaar met mijn route. Op mijn gemak fiets ik terug naar kantoor voor de overdracht. Ik bel de collega’s om zeker te weten dat niemand een extra handje nodig heeft.
De rest van de middag heb ik geen cliëntzorg meer maar nog wel bereikbaarheidsdienst. Ik hoop vooral dat er geen ziekmelding binnenkomt. Vervang zoeken is normaal gesproken al ellendig, maar tijdens de kerstdagen is het schier onmogelijk.
Na een snelle douche spring ik weer op de fiets voor mijn eigen kerstviering. Het is na tweeën inmiddels en iedereen is al aanwezig, alleen ik wordt nog gemist. Mijn ouders, mijn eigen kinderen, ooms, tantes, neven, nichten, aanhang en klein grut, de huiskamer puilt er van uit en ik meng me vol enthousiasme tussen al die warmte en saamhorigheid.
Liefde en familie, dat is kerst voor mij ❤️
#verpleegkundige#ikzorg#storytelling#gezondheid