Op sommige dagen voelt het alsof ik al mijn halve leven midden in een verbouwing zit. Vandaag was zo’n dag. Het blijft een mysterie hoe we steeds weer in dezelfde situatie belanden, want inmiddels wonen we in ons vierde huis, en is dit de derde die we zelf aan het verbouwen zijn.
Hoe haal je het in je hoofd zou je denken. Nou dat vragen wij ons ook met enige regelmaat af, waarom we toch steeds op van die opknappertjes vallen. Ons eerste huis was een nieuwbouwhuis, maar ook daar viel veel aan te verbeteren, en dat hebben we vol overgave gedaan. Maar omdat we graag ruimer wilden wonen en wat meer privacy wilden, verhuisden we. Naar een prachtige jaren-30 woning. Dat paleisje had nog canvas bedrading dus we hebben ons niet verveeld in de jaren dat we daar woonden. Dat was met regelmaat heel veel slopen en weer opbouwen. Door omstandigheden moesten we nog één keer verkassen en spraken we af dat dit toch echt de laatste keer zou zijn.
slopen
En van alle huizen waar we konden gaan wonen, was die ene waar het meeste aan moest gebeuren, onze favoriet. Hoe graag we ook wilden en hoe we het ook probeerden, het was onvermijdelijk, die enorme opknapper moest het worden. We waren verliefd en dus gooiden we logisch denken vol overgave in de prullenbak. Dat die handige vent van mij inmiddels de 50 naderde waren we voor het gemak even vergeten. En dat hij de hele week al moet beulen, dus niet echt veel zin meer heeft om dat in het weekeind wederom te moeten, schoven we voor het gemak ook terzijde.
Vandaag liep ik, als vaste domme kracht, weer te slopen, te slepen en mijn oude autootje vol te laden met puin. Op de belt kennen ze me inmiddels, je zou er de slappe lach van krijgen. De liefste was vandaag weer uitvoerder, werkvoorbereider en probleemoplosser in ene, en maakt een paleisje van dat oude huis. We zijn het vol overtuiging spuugzat, maar prachtig wordt het wel.
Na acht jaar zijn we eindelijk in de afrondende fase, en is er nog maar weinig in en onder ons huis dat niet is vernieuwd. Tussen neus en lippen door, knapten we ook de flat van onze oudste dochter op. En ging ik nog een jaar of drie studeren. Komende zomer hopen we echt klaar te zijn. En aangezien ik echt nooit meer wil verhuizen, ga ik maar een nieuwe hobby zoeken. Want wat gaan we doen met al die vrije tijd 🙂