Er zijn dagen dat ik ’s morgens naar mijn werk moet, maar eigenlijk niets liever zou willen dan een beetje tutten in huis. Dan heb ik tijdens dat opstaan al zo’n heerlijk relaxed ‘ik blijf vandaag binnen’ gevoel. En dan baal ik oprecht dat ik weer van alles moet. Dat duurt meestal een minuut of vijf, want ik ben dol op mijn werk. Maar het is vaak wel een teken dat ik ergens wat vrije uren in moet plannen.
De kranten staan momenteel vol met discussies over die voltijdbonus en moeders die meer moeten gaan werken. Ik heb zelf altijd een baan ‘buiten de deur’ gehad, ook toen onze kinderen klein waren. Dat is het grote voordeel van die onregelmatige diensten, wij hadden nooit oppas nodig. Werken was bij ons dus nooit gedoe met wegbrengen naar de oppas, wie kan welke dag wat en wie neemt deze keer vrij omdat een van de kinderen ziek is. Een van ons tweetjes was altijd thuis.
salaris
Ik vind en vond mijn eigen financiële onafhankelijkheid belangrijk. Om dat eigen salaris te verdienen, zonder op mijn echtgenoot te hoeven leunen. Mijn beroepsleven is net zo belangrijk als die van hem. Ik had ook ergens voor geleerd en daar wilde ik mee verder, die kinderen kregen we tenslotte ook samen. Dat ‘op eigen benen staan’ past bij me, het is wie ik ben. Daarbij zag ik het al veel te vaak mis gaan, bij stellen die uit elkaar gingen waarbij de thuisblijver met lege handen achterbleef.
Het is niet voor iedereen weggelegd, dat weet ik heus. Maar ik heb er voor gevochten, voor die eigenheid, om vooral ‘ik’ te zijn. Ik leun niet graag, nergens voor, en zeker niet voor geld. Als je iets wil moet je zelf zorgen dat het binnen je bereik komt. Dat lukt niet door je hand op te houden en ook niet door het door een ander te laten verdienen.
Dat die carrière niet vanzelf ontstond is logisch, dat heeft bloed zweet en tranen gekost. En er waren dagen zat waarop ik het allemaal even niet meer zag zitten. Weken achtereen soms. Maar ik ben oprecht dol op de baan die ik nu vervul, blij met de ontwikkeling die ik doormaakte en razend trots op alles wat ik bereikt heb.
En er is echt nog plenty tijd over om van mijn leven te genieten.