Een snoepje

Spanje, wat was je zalig! Onze koude botten en verstijfde lijven, waren na een paar dagen weer volledig doorgewarmt door die stralende Spaanse zon. Van Spanje worden we blij, de liefste en ik, altijd. 

Maar na een paar dagen hadden we ook weer zin om nieuwe gebieden te ontdekken, weer samen het toeval te laten bepalen wat we onderweg tegenkomen. Dus we pakten ons boeltje weer in en gingen vamossen.

Mensen om me heen vragen me weleens wat ik daar nou aan vind, om steeds maar op weg te zijn. Steeds maar in de auto, en steeds maar weer op zoek naar een nieuwe plek. Dat snap ik hoor. De ene keer treffen we het beter dan de andere, dan blijven we daar gewoon maar één nachtje. Wij vinden het gewoon echt ontzettend zalig. We zijn niet gemaakt voor altijd op een plek, niet meer. Ieder zijn vakantie en dit is de onze.

Wij rijden onderweg langs de prachtigste plekjes. Door lieve, romantische of juist uitgestorven en verwaarloosde dorpjes. We zien overweldigende watervallen en drooggevallen beddingen, smalle en hele, hele smalle weggetjes maar vooral heel veel mooie natuur. En in tegenstelling tot Schotland, komen we in Frankrijk soms uren geen mens tegen, voor ons is dat de ultieme roadtrip.

Samen in de auto, muziekje aan of soms alleen maar stilte. Kletsen of juist niet, soms serieuze gesprekken en soms de slappe lach. Wij houden ervan, de liefste en ik. Vierentwintig uur per dag op elkaars lip en uit de dagelijkse routine, bezig en toch niet. Daarbij rijden we meestal maar een uur of drie per dag. Soms vinden we een pareltje, soms alleen een overnachtingsplek.

Roadtrip

Als we in de buurt zijn gaan we in Spanje altijd wel even een paar dagen naar Nautic Almata, en ondanks dat de camping groot is, vinden wij het een fijne plek. Het is steeds weer een soort van thuiskomen. Toen onze dochters klein waren, zijn we er ook een aantal keer geweest. In het hoogseizoen, daar moet ik nu niet meer aan denken, in het laagseizoen is de camping heel anders, veel fijner.

In Frankrijk zijn er een paar campings waar we weleens naar terug gaan, tussen het ontdekken van nieuwe plekken door. En aangezien wij altijd buiten het seizoen kamperen is het er nooit gierend druk. Zoals Camping Domaine Sainte Madeleine in Parc National du Mercantour, allemaal superfijne plekjes.

Gister vonden we ook weer een snoepje, puur toevallig weer, dat zijn de allerfijnste en ik voel me dan altijd zo’n bofkont. We wilden vanuit Spanje niet te lang rijden, en omdat we binnendoor rijden, leggen we ook geen enorme afstanden af. Het weer was zo mooi, en ik wilde nog graag wat zwemmen en mijn fijne boek uitlezen aan het eind van de middag.  

Na het ontbijt pakten we dus ons boeltje in, plonsten we nog even in de Spaanse zee en kozen een ongeveer richting. Dit keer voerde onze roadtrip ons richting de Haute Langedoc, een prachtig gebied. We spraken af tot een uur of half twee te rijden, dan was het wel weer mooi geweest. En het gebied was inderdaad prachtig. Onderweg stopten we hier en daar, genoten we van de vergezichten, de slingerwegen en de altijd imposante bergen.

En heel snel vonden we een nieuw fijn plekje. Soms duurt het even, dat vinden van een fijne plek. Deze plek had rust en ruimte, een prachtig zwembad, onderaan de camping een kabbelende rivier met waterval en op fietsafstand een dorpje met bakker. Een uur later lag ik te plonsen, fietsten we nog even het dorpje in en genoten we van een prachtige omgeving.

Heerlijk zo’n roadtrip!